pomocnik

See also: pomocník and pomoćnik

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pomocnik. By surface analysis, pomoc +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /pɔˈmɔt͡s.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɔt͡sɲik
Syllabification: po‧moc‧nik

Noun

pomocnik m pers (feminine pomocnica or pomocniczka)

helper, aid, assistant, facilitator
Synonyms: (Middle Polish) adiunkt, (Middle Polish) adiutant, asystent, (obsolete) pomagacz, pomagier
(soccer) midfielder
(obsolete) guardian, protector
Synonyms: opiekun, protektor

Declension

Declension of pomocnik

	singular	plural
nominative	pomocnik	pomocnicy
genitive	pomocnika	pomocników
dative	pomocnikowi	pomocnikom
accusative	pomocnika	pomocników
instrumental	pomocnikiem	pomocnikami
locative	pomocniku	pomocnikach
vocative	pomocniku	pomocnicy

Noun

pomocnik m inan

(archaic) type of dresser
Hypernym: kredens

Declension

Declension of pomocnik

	singular	plural
nominative	pomocnik	pomocniki
genitive	pomocnika	pomocników
dative	pomocnikowi	pomocnikom
accusative	pomocnik	pomocniki
instrumental	pomocnikiem	pomocnikami
locative	pomocniku	pomocnikach
vocative	pomocniku	pomocniki

Derived terms

adjectives

pomocniczy
pomocnikowski

Related terms

adjective

pomocny

adverbs

pomocniczo
pomocnie

noun

pomocnictwo

Further reading

pomocnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
pomocnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.