mancomunar
Catalan
Etymology
From mancomú + -ar.
Pronunciation
Verb
mancomunar (first-person singular present mancomuno, past participle mancomunat)
- (transitive) to pool, combine
- (takes a reflexive pronoun) to unite, to work together
Conjugation
Conjugation of mancomunar (first conjugation)
infinitive | mancomunar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | mancomunant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | mancomunat | mancomunada | |||||
plural | mancomunats | mancomunades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | mancomuno | mancomunes | mancomuna | mancomunem | mancomuneu | mancomunen | |
imperfect | mancomunava | mancomunaves | mancomunava | mancomunàvem | mancomunàveu | mancomunaven | |
future | mancomunaré | mancomunaràs | mancomunarà | mancomunarem | mancomunareu | mancomunaran | |
preterite | mancomuní | mancomunares | mancomunà | mancomunàrem | mancomunàreu | mancomunaren | |
conditional | mancomunaria | mancomunaries | mancomunaria | mancomunaríem | mancomunaríeu | mancomunarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | mancomuni | mancomunis | mancomuni | mancomunem | mancomuneu | mancomunin | |
imperfect | mancomunés | mancomunessis | mancomunés | mancomunéssim | mancomunéssiu | mancomunessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | mancomuna | mancomuni | mancomunem | mancomuneu | mancomunin |
Related terms
- mancomú
- mancomunal
- mancomunitat
Further reading
- “mancomunar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Spanish mancomunar.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /mɐ̃.ko.muˈna(ʁ)/ [mɐ̃.ko.muˈna(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /mɐ̃.ko.muˈna(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /mɐ̃.ko.muˈna(ʁ)/ [mɐ̃.ko.muˈna(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /mɐ̃.ko.muˈna(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /mɐ̃.ku.muˈnaɾ/
- Hyphenation: man‧co‧mu‧nar
Verb
mancomunar (first-person singular present mancomuno, first-person singular preterite mancomunei, past participle mancomunado)
Conjugation
Conjugation of mancomunar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | mancomunar | |||||
Personal | mancomunar | mancomunares | mancomunar | mancomunarmos | mancomunardes | mancomunarem |
Gerund | ||||||
mancomunando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | mancomunado | mancomunados | ||||
Feminine | mancomunada | mancomunadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | mancomuno | mancomunas | mancomuna | mancomunamos | mancomunais | mancomunam |
Imperfect | mancomunava | mancomunavas | mancomunava | mancomunávamos | mancomunáveis | mancomunavam |
Preterite | mancomunei | mancomunaste | mancomunou | mancomunamos1, mancomunámos2 | mancomunastes | mancomunaram |
Pluperfect | mancomunara | mancomunaras | mancomunara | mancomunáramos | mancomunáreis | mancomunaram |
Future | mancomunarei | mancomunarás | mancomunará | mancomunaremos | mancomunareis | mancomunarão |
Conditional | ||||||
mancomunaria | mancomunarias | mancomunaria | mancomunaríamos | mancomunaríeis | mancomunariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | mancomune | mancomunes | mancomune | mancomunemos | mancomuneis | mancomunem |
Imperfect | mancomunasse | mancomunasses | mancomunasse | mancomunássemos | mancomunásseis | mancomunassem |
Future | mancomunar | mancomunares | mancomunar | mancomunarmos | mancomunardes | mancomunarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | mancomuna | mancomune | mancomunemos | mancomunai | mancomunem | |
Negative (não) | não mancomunes | não mancomune | não mancomunemos | não mancomuneis | não mancomunem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /mankomuˈnaɾ/ [mãŋ.ko.muˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: man‧co‧mu‧nar
Verb
mancomunar (first-person singular present mancomuno, first-person singular preterite mancomuné, past participle mancomunado)
Conjugation
Conjugation of mancomunar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of mancomunar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive mancomunar | |||||||
dative | mancomunarme | mancomunarte | mancomunarle, mancomunarse | mancomunarnos | mancomunaros | mancomunarles, mancomunarse | |
accusative | mancomunarme | mancomunarte | mancomunarlo, mancomunarla, mancomunarse | mancomunarnos | mancomunaros | mancomunarlos, mancomunarlas, mancomunarse | |
with gerund mancomunando | |||||||
dative | mancomunándome | mancomunándote | mancomunándole, mancomunándose | mancomunándonos | mancomunándoos | mancomunándoles, mancomunándose | |
accusative | mancomunándome | mancomunándote | mancomunándolo, mancomunándola, mancomunándose | mancomunándonos | mancomunándoos | mancomunándolos, mancomunándolas, mancomunándose | |
with informal second-person singular tú imperative mancomuna | |||||||
dative | mancomúname | mancomúnate | mancomúnale | mancomúnanos | not used | mancomúnales | |
accusative | mancomúname | mancomúnate | mancomúnalo, mancomúnala | mancomúnanos | not used | mancomúnalos, mancomúnalas | |
with informal second-person singular vos imperative mancomuná | |||||||
dative | mancomuname | mancomunate | mancomunale | mancomunanos | not used | mancomunales | |
accusative | mancomuname | mancomunate | mancomunalo, mancomunala | mancomunanos | not used | mancomunalos, mancomunalas | |
with formal second-person singular imperative mancomune | |||||||
dative | mancomúneme | not used | mancomúnele, mancomúnese | mancomúnenos | not used | mancomúneles | |
accusative | mancomúneme | not used | mancomúnelo, mancomúnela, mancomúnese | mancomúnenos | not used | mancomúnelos, mancomúnelas | |
with first-person plural imperative mancomunemos | |||||||
dative | not used | mancomunémoste | mancomunémosle | mancomunémonos | mancomunémoos | mancomunémosles | |
accusative | not used | mancomunémoste | mancomunémoslo, mancomunémosla | mancomunémonos | mancomunémoos | mancomunémoslos, mancomunémoslas | |
with informal second-person plural imperative mancomunad | |||||||
dative | mancomunadme | not used | mancomunadle | mancomunadnos | mancomunaos | mancomunadles | |
accusative | mancomunadme | not used | mancomunadlo, mancomunadla | mancomunadnos | mancomunaos | mancomunadlos, mancomunadlas | |
with formal second-person plural imperative mancomunen | |||||||
dative | mancomúnenme | not used | mancomúnenle | mancomúnennos | not used | mancomúnenles, mancomúnense | |
accusative | mancomúnenme | not used | mancomúnenlo, mancomúnenla | mancomúnennos | not used | mancomúnenlos, mancomúnenlas, mancomúnense |
Derived terms
Related terms
Further reading
- “mancomunar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.