audio

See also: Audio, áudio, àudio, aŭdio, and audio-
For audio in Wiktionary, see Wiktionary:Audio.

English

Etymology

Clipping of audio-. Cognates include Proto-Germanic *awiz (obvious), Sanskrit आविस् (āvís, manifestly, evidently) and Ancient Greek αἰσθάνομαι (aisthánomai, perceive, notice) whence English aesthetic.

Pronunciation

Adjective

audio (comparative more audio, superlative most audio)

  1. Focused on audible sound, as opposed to sight.
    • 1955, The Educational Screen - Volume 34, page 366:
      If you're more audio than visual, tune in on the "A-V Soap Opera" (page 375).
    • 1997, Arthur Myers, Communicating With Animals, →ISBN:
      I'm very audio, so I hear words.
    • 2010, Dick Lyles, Pearls of Perspicacity, →ISBN:
      For example, if the person uses visual predicates such as “I see” or “I can't picture that,” the most powerful influencers will respond by saying “Let me show you,” as opposed to “let me explain,” the latter predicate being more audio than visual.

Translations

Noun

audio (usually uncountable, plural audios)

  1. A sound, or a sound signal
    • 2009 April 17, The New York Times, “Art in Review”, in New York Times:
      Others wryly illustrate appropriated audios, like instructions for quacking like a duck or a letter from an angry airline passenger.

Derived terms

Translations

See also

References

audio”, in Dictionary.com Unabridged, Dictionary.com, LLC, 1995–present.

Anagrams


Dutch

Etymology

Ultimately from Latin audiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑu̯.di.oː/
  • (file)
  • Hyphenation: au‧dio

Noun

audio c (plural audio's)

  1. audio.
    Synonym: geluid

Descendants

  • Indonesian: audio

Finnish

Etymology

Internationalism (see English audio).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑu̯dio/, [ˈɑu̯dio̞]
  • Rhymes: -ɑudio
  • Syllabification(key): au‧di‧o

Noun

audio

  1. (uncommon outside compounds) audio

Declension

Inflection of audio (Kotus type 3/valtio, no gradation)
nominative audio audiot
genitive audion audioiden
audioitten
partitive audiota audioita
illative audioon audioihin
singular plural
nominative audio audiot
accusative nom. audio audiot
gen. audion
genitive audion audioiden
audioitten
partitive audiota audioita
inessive audiossa audioissa
elative audiosta audioista
illative audioon audioihin
adessive audiolla audioilla
ablative audiolta audioilta
allative audiolle audioille
essive audiona audioina
translative audioksi audioiksi
instructive audioin
abessive audiotta audioitta
comitative audioineen
Possessive forms of audio (type valtio)
possessor singular plural
1st person audioni audiomme
2nd person audiosi audionne
3rd person audionsa

Synonyms


French

Pronunciation

  • IPA(key): /o.djo/
  • (file)

Adjective

audio

  1. audio
    • 2011, Christian Depover; Thierry Karsenti, Enseigner avec les technologies: Favoriser les apprentissages, développer des compétences, PUQ, →ISBN:
      La baladodiffusion est ainsi utilisée comme outil à potentiel cognitif, parce qu'elle permet, relativement facilement, de diffuser un contenu audio ou vidéo qui peut, par la suite, être écouté ou vu à tout moment par l'apprenant.
      Therefore, podcasting is used as a tool for cognitive potential, because it allows for the relatively easy distribution of audio or video content, which, as a result, can be listened to or watched at any moment by the learner.

Derived terms


Indonesian

Etymology

From Dutch audio, from Latin audiō.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈau̯dio]
  • Hyphenation: au‧dio

Adjective

audio

  1. audio: focused on audible sound, as opposed to sight.

Noun

audio (first-person possessive audioku, second-person possessive audiomu, third-person possessive audionya)

  1. audio: a sound, or a sound signal
  • audio mobil

Further reading


Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaw.djo/[1]
  • Rhymes: -awdjo
  • Hyphenation: àu‧dio

Adjective

audio (invariable)

  1. audio

Noun

audio m (invariable)

  1. sound, volume, audio

See also

References

  1. audio in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication

Latin

Etymology

From Proto-Italic *awizdjō, a compound of Proto-Indo-European *h₂ewis (clearly, manifestly) (from the root *h₂ew- (to see, perceive)) and *dʰh₁-ye/o- (to render).

Cognates include Ancient Greek αἰσθάνομαι (aisthánomai, to perceive) (also originally "to render manifest"), whence English aesthetic, and ἀΐω (aḯō, to perceive, hear), Hittite 𒌋𒀪𒄭 (u-uḫ-ḫi, I see), Proto-Germanic *awiz (obvious) and Sanskrit आविस् (āvís, openly, manifestly, evidently).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈau̯.di.oː/, [ˈäu̯d̪ioː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈau̯.di.o/, [ˈäːu̯d̪io]
    • (file)

Verb

audiō (present infinitive audīre, perfect active audīvī or audiī, supine audītum); fourth conjugation

  1. I hear, listen to
    Synonym: exaudio
  2. I attend, pay attention to
    Audīsne mē?Are you listening to me?
  3. I accept, agree with, obey
  4. I perceive or understand, learn (by hearing)
    Synonyms: agnōscō, cognōscō, inveniō, sentiō, cōnsciō, sapiō, sciō, nōscō, scīscō, intellegō, percipiō, discernō, inveniō, tongeō, cernō, exaudiō
    Antonyms: ignōrō, nesciō

Conjugation

   Conjugation of audiō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present audiō audīs audit audīmus audītis audiunt
imperfect audiēbam audiēbās audiēbat audiēbāmus audiēbātis audiēbant
future audiam audiēs audiet audiēmus audiētis audient
perfect audīvī,
audiī
audīvistī,
audiistī
audīvit,
audiit
audīvimus,
audiimus
audīvistis,
audiistis
audīvērunt,
audīvēre,
audiērunt,
audiēre
pluperfect audīveram,
audieram
audīverās,
audierās
audīverat,
audierat
audīverāmus,
audierāmus
audīverātis,
audierātis
audīverant,
audierant
future perfect audīverō,
audierō
audīveris,
audieris
audīverit,
audierit
audīverimus,
audierimus
audīveritis,
audieritis
audīverint,
audierint
passive present audior audīris,
audīre
audītur audīmur audīminī audiuntur
imperfect audiēbar audiēbāris,
audiēbāre
audiēbātur audiēbāmur audiēbāminī audiēbantur
future audiar audiēris,
audiēre
audiētur audiēmur audiēminī audientur
perfect audītus + present active indicative of sum
pluperfect audītus + imperfect active indicative of sum
future perfect audītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present audiam audiās audiat audiāmus audiātis audiant
imperfect audīrem audīrēs audīret audīrēmus audīrētis audīrent
perfect audīverim,
audierim
audīverīs,
audierīs
audīverit,
audierit
audīverīmus,
audierīmus
audīverītis,
audierītis
audīverint,
audierint
pluperfect audīvissem,
audiissem
audīvissēs,
audiissēs
audīvisset,
audiisset
audīvissēmus,
audiissēmus
audīvissētis,
audiissētis
audīvissent,
audiissent
passive present audiar audiāris,
audiāre
audiātur audiāmur audiāminī audiantur
imperfect audīrer audīrēris,
audīrēre
audīrētur audīrēmur audīrēminī audīrentur
perfect audītus + present active subjunctive of sum
pluperfect audītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present audī audīte
future audītō audītō audītōte audiuntō
passive present audīre audīminī
future audītor audītor audiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives audīre audīvisse,
audiisse
audītūrum esse audīrī,
audīrier1
audītum esse audītum īrī
participles audiēns audītūrus audītus audiendus,
audiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
audiendī audiendō audiendum audiendō audītum audītū

1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested.

Derived terms

Descendants

See also

References

  • audio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • audio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • audio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to know from hearsay: fando aliquid audivisse
    • I heard him say..: ex eo audivi, cum diceret
    • to have a good or bad reputation, be spoken well, ill of: bene, male audire (ab aliquo)
    • to attend Plato's lectures: audire Platonem, auditorem esse Platonis
    • to let those present fix any subject they like for discussion: ponere iubere, qua de re quis audire velit (Fin. 2. 1. 1)
    • I admit it, say on: audio, fateor
  • audio in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
  • De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 61

Polish

Etymology

Borrowed from Latin audiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaw.djɔ/
  • (file)
  • Rhymes: -awdjɔ
  • Syllabification: au‧dio

Adjective

audio (not comparable)

  1. (postpositive) audio
adjectives
noun
prefix

Further reading

  • audio in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • audio in Polish dictionaries at PWN

Romanian

Etymology

From French audio.

Adjective

audio m or f or n (indeclinable)

  1. audio

Declension


Spanish

Etymology

Borrowed from English audio.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaudjo/ [ˈau̯.ð̞jo]
  • Rhymes: -audjo
  • Syllabification: au‧dio

Noun

audio m (plural audios)

  1. audio

Further reading


Swedish

Noun

audio c or n (uncountable)

  1. audio
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.