ud

See also: UD, uď, úd, üd, ǖd, 'ud, Ud, Ud., and уд

Aromanian

Alternative forms

Etymology 1

From Latin ūdus.

Adjective

ud

  1. wet

Noun

ud m

  1. urine

Synonyms

Etymology 2

From Late Latin ūdō, from Latin ūdus. Compare Romanian uda, ud.

Verb

ud (past participle udatã)

  1. I wet, water, soak, sprinkle.

Azerbaijani

Etymology

Borrowed from Arabic عُود‎ (ʿūd).

Noun

ud (definite accusative udnu, plural udlar)

  1. oud

Declension
    Declension of ud
singular plural
nominative ud
 udlar
definite accusative udu
 udları
dative uda
 udlara
locative udda
 udlarda
ablative uddan
 udlardan
definite genitive udun
 udların
    Possessive forms of ud
nominative
singular plural
mənim (“my”) udum udlarım
sənin (“your”) udun udların
onun (“his/her/its”) udu udları
bizim (“our”) udumuz udlarımız
sizin (“your”) udunuz udlarınız
onların (“their”) udu or udları udları
accusative
singular plural
mənim (“my”) udumu udlarımı
sənin (“your”) udunu udlarını
onun (“his/her/its”) udunu udlarını
bizim (“our”) udumuzu udlarımızı
sizin (“your”) udunuzu udlarınızı
onların (“their”) udunu or udlarını udlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) uduma udlarıma
sənin (“your”) uduna udlarına
onun (“his/her/its”) uduna udlarına
bizim (“our”) udumuza udlarımıza
sizin (“your”) udunuza udlarınıza
onların (“their”) uduna or udlarına udlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) udumda udlarımda
sənin (“your”) udunda udlarında
onun (“his/her/its”) udunda udlarında
bizim (“our”) udumuzda udlarımızda
sizin (“your”) udunuzda udlarınızda
onların (“their”) udunda or udlarında udlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) udumdan udlarımdan
sənin (“your”) udundan udlarından
onun (“his/her/its”) udundan udlarından
bizim (“our”) udumuzdan udlarımızdan
sizin (“your”) udunuzdan udlarınızdan
onların (“their”) udundan or udlarından udlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) udumun udlarımın
sənin (“your”) udunun udlarının
onun (“his/her/its”) udunun udlarının
bizim (“our”) udumuzun udlarımızın
sizin (“your”) udunuzun udlarınızın
onların (“their”) udunun or udlarının udlarının

Further reading
  • “ud” in Obastan.com.

Coatepec Nahuatl

Noun

ud

  1. way, path.

Danish

Etymology

From Old Norse út, from Proto-Germanic *ūt.

Pronunciation
  • IPA(key): /uð/
  • Rhymes: -uð

Adverb

ud

  1. out

Livonian

Alternative forms

Etymology

From Proto-Finnic *utu.

Noun

ud

  1. fog

Megleno-Romanian

Etymology

From Latin audiō. Compare Romanian auzi, aud, Aromanian avdu.

Verb

ud

  1. I hear.

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ut/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut
  • Syllabification: ud
  • Homophone: ód

Noun

ud n

  1. genitive plural of udo

Portuguese

Alternative forms

Etymology

From Arabic عُود‎ (ʿūd).

Noun

ud m (plural uds)

  1. oud (Arabic plucked string instrument)

Romanian

Etymology

From Latin ūdus (“wet”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ud/
  • Audio(file)

Adjective

ud m or n (feminine singular udă, masculine plural uzi, feminine and neuter plural ude)

  1. wet
  2. moist

Declension
Declension of ud
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative/
accusative 		indefinite ud udă uzi ude
definite udul uda uzii udele
genitive/
dative 		indefinite ud ude uzi ude
definite udului udei uzilor udelor

Synonyms

Antonyms

Noun

ud n (plural uduri)

  1. urine

Declension
Declension of ud
singular plural
indefinite articulation definite articulation indefinite articulation definite articulation
nominative/accusative (un) ud udul (niște) uduri udurile
genitive/dative (unui) ud udului (unor) uduri udurilor
vocative udule udurilor

Synonyms

Scottish Gaelic

Determiner

ud

  1. that, yon, yonder

Usage notes
  • Indicates something further off than sin.

Interjection

ud

  1. away, get away

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *udъ.

Noun

ud m (Cyrillic spelling уд)

  1. limb
  2. member (as in penis)

Declension
Declension of ud
singular plural
nominative ud udovi
genitive uda udova
dative udu udovima
accusative ud udove
vocative ude/udu udovi
locative udu udovima
instrumental udom udovima

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *udъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /úːt/

Noun

ȗd m inan

  1. limb

Inflection
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. úd
gen. sing. úda
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)		 úd úda údi
údje
genitive
(rodȋlnik)		 úda údov údov
dative
(dajȃlnik)		 údu údoma údom
accusative
(tožȋlnik)		 úd úda úde
locative
(mẹ̑stnik)		 údu údih údih
instrumental
(orọ̑dnik)		 údom údoma údi

Further reading
  • “ud”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

Sumerian

Romanization

ud

  1. Romanization of 𒌓 (ud)

Turkish

Noun

ud (definite accusative udu, plural udlar)

  1. Alternative spelling of ut

Yola

Verb

ud

  1. Alternative form of woode
    • 1927, “ZONG O DHREE YOLA MYTHENS”, in THE ANCIENT DIALECT OF THE BARONIES OF FORTH AND BARGY, COUNTY WEXFORD, line 19:
      An eachy tear ud shule a mill
      And every tear would turn a mill,

References
  • Kathleen A. Browne (1927) The Journal of the Royal Society of Antiquaries of Ireland Sixth Series, Vol.17 No.2, Royal Society of Antiquaries of Ireland, page 131
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.