veti

See also: vetí and veți

Albanian

Etymology

From vetë(self).

Pronunciation
  • IPA(key): /vɛˈti/

Noun

veti f (indefinite plural veti, definite singular vetia, definite plural vetitë)

  1. attribute, feature

Declension
declension of veti
indefinite forms
(trajta të pashquara)		 definite forms
(trajta të shquara)
singular
(numri njëjës)		 plural
(numri shumës)		 singular
(numri njëjës)		 plural
(numri shumës)
nominative
(emërore)		 veti veti vetia vetitë
accusative
(kallëzore)		 veti veti vetinë vetitë
genitive
(gjinore)
(i/e/të/së)		 vetie vetive vetisë vetive
dative
(dhanore)		 vetie vetive vetisë vetive
ablative
(rrjedhore)		 vetie vetish vetisë vetive

Pronoun

i veti

  1. his, her or their own

Declension
declension of i veti
singular plural
masculine feminine masculine feminine
nominative i veti e veta të vetët të vetat
accusative të vetin të vetën të vetët të vetat
genitive/dative/ablative të vetit së vetës të vetëve të vetave

See also
Albanian possessive adjectives and pronouns
adjectives pronouns
singular plural singular plural
1st person im ynë imi yni
2nd person yt juaj yti juaji
3rd person m i tij i tyre i tiji i tyri
f i saj i saji
3rd person reflexive i vet i veti

Catalan

Verb

veti

  1. third-person singular imperative form of vetar
  2. third-person singular present subjunctive form of vetar
  3. first-person singular present subjunctive form of vetar

Esperanto

Etymology

Borrowed from German wetten.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): /ˈveti/
  • Hyphenation: ve‧ti
  • Rhymes: -eti

Verb

veti (present vetas, past vetis, future vetos, conditional vetus, volitive vetu)

  1. (transitive, intransitive) to bet, wager

Conjugation
Conjugation of veti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense vetas vetis vetos
active participle vetanta vetantaj vetinta vetintaj vetonta vetontaj
acc. vetantan vetantajn vetintan vetintajn vetontan vetontajn
passive participle vetata vetataj vetita vetitaj vetota vetotaj
acc. vetatan vetatajn vetitan vetitajn vetotan vetotajn
nominal active participle vetanto vetantoj vetinto vetintoj vetonto vetontoj
acc. vetanton vetantojn vetinton vetintojn vetonton vetontojn
nominal passive participle vetato vetatoj vetito vetitoj vetoto vetotoj
acc. vetaton vetatojn vetiton vetitojn vetoton vetotojn
adverbial active participle vetante vetinte vetonte
adverbial passive participle vetate vetite vetote
infinitive veti imperative vetu conditional vetus

Finnish

Verb

veti

  1. Third-person singular indicative past form of vetää.

Anagrams

Hungarian

Etymology

vet +‎ -i (personal suffix)

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈvɛti]
  • Hyphenation: ve‧ti

Verb

veti

  1. third-person singular indicative present definite of vet

Italian

Noun

veti m

  1. plural of veto

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.