persistir
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin persistere.
Verb
persistir (first-person singular present persisteixo, past participle persistit)
- (intransitive) to persist
Conjugation
Conjugation of persistir (third conjugation with -eix- infix)
Related terms
References
- “persistir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Further reading
- “persistir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “persistir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “persistir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
Ido
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin persistere.
Verb
persistir (first-person singular present persisto, first-person singular preterite persisti, past participle persistido)
- to persist (continue to exist)
Conjugation
Conjugation of persistir (See Appendix:Portuguese verbs)
Related terms
Spanish
Etymology
Borrowed from Latin persistere.
Pronunciation
- IPA(key): /peɾsisˈtiɾ/ [peɾ.sisˈt̪iɾ]
- Rhymes: -iɾ
- Syllabification: per‧sis‧tir
Verb
persistir (first-person singular present persisto, first-person singular preterite persistí, past participle persistido)
Conjugation
Conjugation of persistir (See Appendix:Spanish verbs)
Related terms
Further reading
- “persistir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.