griseus
Latin
Etymology
Borrowed from Proto-West Germanic *grīs, found in Medieval Latin. See French gris and older Latin ravus.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | grīseus | grīsea | grīseum | grīseī | grīseae | grīsea | |
Genitive | grīseī | grīseae | grīseī | grīseōrum | grīseārum | grīseōrum | |
Dative | grīseō | grīseō | grīseīs | ||||
Accusative | grīseum | grīseam | grīseum | grīseōs | grīseās | grīsea | |
Ablative | grīseō | grīseā | grīseō | grīseīs | |||
Vocative | grīsee | grīsea | grīseum | grīseī | grīseae | grīsea |
Derived terms
See also
candidus, albus, niveus, cēreus, marmoreus, eburneus, cānus | rāvus, pullus, cinereus, cinerāceus, plumbeus, grīseus (ML. or NL.) | āter, niger, piceus |
pūniceus, murrinus, rūfus, ruber, russus, rūbrīcus, mulleus; cocceus, coccīnus, badius | rutilus, armeniacus, auranteus, aurantiacus; fuscus, colōrius, cervīnus, spādīx | gilvus, helvus, fulvus, flāvus, croceus, pallidus, lūteus, blondinus (ML.) |
galbus, galbinus, lūridus | viridis | prasinus |
cȳaneus | caeruleus, azurīnus (ML.), blavus (ML.) | glaucus; līvidus; venetus |
violāceus, ianthinus, balaustīnus (NL.) | ostrīnus, amethystīnus | purpureus, ātropurpureus, roseus, rosāceus |
References
- “grīs”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
- griseus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- griseus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- griseus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.