prasinus
Latin
Etymology
From Ancient Greek πρᾰ́σῐνος (prásinos, “leek-green, light green”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈpra.si.nus/, [ˈpra.sɪ.nʊs]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | prasinus | prasina | prasinum | prasinī | prasinae | prasina | |
| Genitive | prasinī | prasinae | prasinī | prasinōrum | prasinārum | prasinōrum | |
| Dative | prasinō | prasinae | prasinō | prasinīs | prasinīs | prasinīs | |
| Accusative | prasinum | prasinam | prasinum | prasinōs | prasinās | prasina | |
| Ablative | prasinō | prasinā | prasinō | prasinīs | prasinīs | prasinīs | |
| Vocative | prasine | prasina | prasinum | prasinī | prasinae | prasina | |
Descendants
- English: prasinous
See also
| Colors in Latin · colōrēs (layout · text) | ||||
|---|---|---|---|---|
| candidus, albus, niveus, cēreus, marmoreus, eburneus | cānus, rāvus, pullus, cinereus, cinericeus, plumbeus, grīseus | āter, niger, piceus | ||
| pūniceus, murrhinus, rūfus, ruber, russus, rubrīcus, mulleus ; cocceus, coccīnus, badius | rutilus, armeniacus, auranteus, aurantiacus ; fuscus, colōrius, cervīnus, spādīx | gilvus, helvus, fulvus, flāvus, croceus, pallidus, lūteus | ||
| galbus, galbīnus, lūridus | viridis | prasinus | ||
| cyaneus | caeruleus, azurīnus | glaucus; līvidus; venetus, blaveus | ||
| violāceus, ianthinus | purpureus, ostrīnus, ātropurpūreus, amethystīnus | roseus, rosāceus | ||
References
- prasinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- prasinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- prasinus in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.