blavus
Latin
Alternative forms
- blaveus
- blavius
- bloius
- blavineus
Etymology
From Proto-Germanic *blēwaz (“blue”).
Pronunciation
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈbla.vus/, [ˈbläːvus]
Adjective
blavus (feminine blava, neuter blavum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | blavus | blava | blavum | blavī | blavae | blava | |
Genitive | blavī | blavae | blavī | blavōrum | blavārum | blavōrum | |
Dative | blavō | blavō | blavīs | ||||
Accusative | blavum | blavam | blavum | blavōs | blavās | blava | |
Ablative | blavō | blavā | blavō | blavīs | |||
Vocative | blave | blava | blavum | blavī | blavae | blava |
See also
candidus, albus, niveus, cēreus, marmoreus, eburneus, cānus | rāvus, pullus, cinereus, cinerāceus, plumbeus, grīseus (ML. or NL.) | āter, niger, piceus |
pūniceus, murrinus, rūfus, ruber, russus, rūbrīcus, mulleus; cocceus, coccīnus, badius | rutilus, armeniacus, auranteus, aurantiacus; fuscus, colōrius, cervīnus, spādīx | gilvus, helvus, fulvus, flāvus, croceus, pallidus, lūteus, blondinus (ML.) |
galbus, galbinus, lūridus | viridis | prasinus |
cȳaneus | caeruleus, azurīnus (ML.), blavus (ML.) | glaucus; līvidus; venetus |
violāceus, ianthinus, balaustīnus (NL.) | ostrīnus, amethystīnus | purpureus, ātropurpureus, roseus, rosāceus |
References
- blavus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.