ferma
Azerbaijani
Cyrillic | ферма | |
---|---|---|
Perso-Arabic | فئرما |
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfermɑ]
Audio (file) - Hyphenation: fer‧ma
Declension
Declension of ferma | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | ferma |
fermalar | ||||||
definite accusative | fermanı |
fermaları | ||||||
dative | fermaya |
fermalara | ||||||
locative | fermada |
fermalarda | ||||||
ablative | fermadan |
fermalardan | ||||||
definite genitive | fermanın |
fermaların |
Possessive forms of ferma | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
nominative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermam | fermalarım | ||||||
sənin (“your”) | ferman | fermaların | ||||||
onun (“his/her/its”) | ferması | fermaları | ||||||
bizim (“our”) | fermamız | fermalarımız | ||||||
sizin (“your”) | fermanız | fermalarınız | ||||||
onların (“their”) | ferması or fermaları | fermaları | ||||||
accusative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermamı | fermalarımı | ||||||
sənin (“your”) | fermanı | fermalarını | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasını | fermalarını | ||||||
bizim (“our”) | fermamızı | fermalarımızı | ||||||
sizin (“your”) | fermanızı | fermalarınızı | ||||||
onların (“their”) | fermasını or fermalarını | fermalarını | ||||||
dative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermama | fermalarıma | ||||||
sənin (“your”) | fermana | fermalarına | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasına | fermalarına | ||||||
bizim (“our”) | fermamıza | fermalarımıza | ||||||
sizin (“your”) | fermanıza | fermalarınıza | ||||||
onların (“their”) | fermasına or fermalarına | fermalarına | ||||||
locative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermamda | fermalarımda | ||||||
sənin (“your”) | fermanda | fermalarında | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasında | fermalarında | ||||||
bizim (“our”) | fermamızda | fermalarımızda | ||||||
sizin (“your”) | fermanızda | fermalarınızda | ||||||
onların (“their”) | fermasında or fermalarında | fermalarında | ||||||
ablative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermamdan | fermalarımdan | ||||||
sənin (“your”) | fermandan | fermalarından | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasından | fermalarından | ||||||
bizim (“our”) | fermamızdan | fermalarımızdan | ||||||
sizin (“your”) | fermanızdan | fermalarınızdan | ||||||
onların (“their”) | fermasından or fermalarından | fermalarından | ||||||
genitive | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermamın | fermalarımın | ||||||
sənin (“your”) | fermanın | fermalarının | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasının | fermalarının | ||||||
bizim (“our”) | fermamızın | fermalarımızın | ||||||
sizin (“your”) | fermanızın | fermalarınızın | ||||||
onların (“their”) | fermasının or fermalarının | fermalarının |
Catalan
Pronunciation
Crimean Tatar
Declension
nominative | ferma |
---|---|
genitive | fermanıñ |
dative | fermağa |
accusative | fermanı |
locative | fermada |
ablative | fermadan |
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): [ˈferma]
- Rhymes: -erma
- Hyphenation: fer‧ma
French
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɛrma/
- Rhymes: -ɛrma
Etymology 1
From Old Norse ferma (“to load, to lade”), from Proto-Germanic *fermōną. Compare Old English feormian (“to sustain, to feed; to entertain, to receive”).
Verb
ferma (weak verb, third-person singular past indicative fermdi, supine fermt)
Conjugation
infinitive (nafnháttur) |
að ferma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fermt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fermandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fermi | við fermum | present (nútíð) |
ég fermi | við fermum |
þú fermir | þið fermið | þú fermir | þið fermið | ||
hann, hún, það fermir | þeir, þær, þau ferma | hann, hún, það fermi | þeir, þær, þau fermi | ||
past (þátíð) |
ég fermdi | við fermdum | past (þátíð) |
ég fermdi | við fermdum |
þú fermdir | þið fermduð | þú fermdir | þið fermduð | ||
hann, hún, það fermdi | þeir, þær, þau fermdu | hann, hún, það fermdi | þeir, þær, þau fermdu | ||
imperative (boðháttur) |
ferm (þú) | fermið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fermdu | fermiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að fermast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fermst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fermandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fermist | við fermumst | present (nútíð) |
ég fermist | við fermumst |
þú fermist | þið fermist | þú fermist | þið fermist | ||
hann, hún, það fermist | þeir, þær, þau fermast | hann, hún, það fermist | þeir, þær, þau fermist | ||
past (þátíð) |
ég fermdist | við fermdumst | past (þátíð) |
ég fermdist | við fermdumst |
þú fermdist | þið fermdust | þú fermdist | þið fermdust | ||
hann, hún, það fermdist | þeir, þær, þau fermdust | hann, hún, það fermdist | þeir, þær, þau fermdust | ||
imperative (boðháttur) |
fermst (þú) | fermist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fermstu | fermisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fermdur | fermd | fermt | fermdir | fermdar | fermd | |
accusative (þolfall) |
fermdan | fermda | fermt | fermda | fermdar | fermd | |
dative (þágufall) |
fermdum | fermdri | fermdu | fermdum | fermdum | fermdum | |
genitive (eignarfall) |
fermds | fermdrar | fermds | fermdra | fermdra | fermdra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fermdi | fermda | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
accusative (þolfall) |
fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
dative (þágufall) |
fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
genitive (eignarfall) |
fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu |
Related terms
- farmur (“load, cargo”)
Etymology 2
From Latin firmō, probably via Middle Low German.
Verb
ferma (weak verb, third-person singular past indicative fermdi, supine fermt)
- (Christianity) to confirm
Conjugation
infinitive (nafnháttur) |
að ferma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fermt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fermandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fermi | við fermum | present (nútíð) |
ég fermi | við fermum |
þú fermir | þið fermið | þú fermir | þið fermið | ||
hann, hún, það fermir | þeir, þær, þau ferma | hann, hún, það fermi | þeir, þær, þau fermi | ||
past (þátíð) |
ég fermdi | við fermdum | past (þátíð) |
ég fermdi | við fermdum |
þú fermdir | þið fermduð | þú fermdir | þið fermduð | ||
hann, hún, það fermdi | þeir, þær, þau fermdu | hann, hún, það fermdi | þeir, þær, þau fermdu | ||
imperative (boðháttur) |
ferm (þú) | fermið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fermdu | fermiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að fermast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fermst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fermandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fermist | við fermumst | present (nútíð) |
ég fermist | við fermumst |
þú fermist | þið fermist | þú fermist | þið fermist | ||
hann, hún, það fermist | þeir, þær, þau fermast | hann, hún, það fermist | þeir, þær, þau fermist | ||
past (þátíð) |
ég fermdist | við fermdumst | past (þátíð) |
ég fermdist | við fermdumst |
þú fermdist | þið fermdust | þú fermdist | þið fermdust | ||
hann, hún, það fermdist | þeir, þær, þau fermdust | hann, hún, það fermdist | þeir, þær, þau fermdust | ||
imperative (boðháttur) |
fermst (þú) | fermist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fermstu | fermisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fermdur | fermd | fermt | fermdir | fermdar | fermd | |
accusative (þolfall) |
fermdan | fermda | fermt | fermda | fermdar | fermd | |
dative (þágufall) |
fermdum | fermdri | fermdu | fermdum | fermdum | fermdum | |
genitive (eignarfall) |
fermds | fermdrar | fermds | fermdra | fermdra | fermdra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fermdi | fermda | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
accusative (þolfall) |
fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
dative (þágufall) |
fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
genitive (eignarfall) |
fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu |
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfer.ma/
- Rhymes: -erma
- Hyphenation: fér‧ma
Noun
ferma f (plural ferme)
Derived terms
- cane da ferma (“pointer, setter”)
Noun
ferma f (plural ferme)
- ferme générale (a system of outsourced tax collection in France prior to the French Revolution)
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
ferma
- inflection of fermare:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Etymology 4
See the etymology of the corresponding lemma form.
Latin
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ferma | fermae |
Genitive | fermae | fermārum |
Dative | fermae | fermīs |
Accusative | fermam | fermās |
Ablative | fermā | fermīs |
Vocative | ferma | fermae |
Polish
Etymology
Borrowed from French ferme, from Middle French ferme (“farm, farm buildings”), from Old French ferme (“lease for working, rent, farm”), from Medieval Latin ferma, firma (“rent, tax, tribute, farm”), from Old English feorm (“rent, provision, supplies, feast”), from Proto-Germanic *fermō, *firhuma- (“means of living, subsistence”), from Proto-Germanic *ferhwō (“life force, body, being”), from Proto-Indo-European *perkʷ- (“life, force, strength, tree”). Doublet of farma.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɛr.ma/
Audio (file) - Rhymes: -ɛrma
- Syllabification: fer‧ma
Declension
Romanian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈferma]