brun
Danish
Pronunciation
- IPA(key): /bʁuːˀn/, [b̥ʁuˀn], [b̥ʁo̝ˀn], [pʁuˀn], [pʁo̝ˀn]
Inflection
Inflection of brun | |||
---|---|---|---|
Positive | Comparative | Superlative | |
Common singular | brun | brunere | brunest2 |
Neuter singular | brunt | brunere | brunest2 |
Plural | brune | brunere | brunest2 |
Definite attributive1 | brune | brunere | bruneste |
1) When an adjective is applied predicatively to something definite, the corresponding "indefinite" form is used. 2) The "indefinite" superlatives may not be used attributively. |
See also
hvid | grå | sort |
rød; højrød | orange; brun | gul; flødefarvet |
lime | grøn | |
cyan; turkis | azurblå | blå |
violet; indigo | magenta; lilla | lyserød |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
French
Etymology
From Middle French, from Old French brun (“polished, shiny, brown”).
Pronunciation
- IPA(key): /bʁœ̃/
- (France) IPA(key): /bʁɛ̃/
- (Quebec) IPA(key): /bʀœ̃˞/
audio (France) (file) audio (Belgium) (file) audio (Quebec) (file) - Rhymes: -œ̃
Usage notes
In France, this is usually for hair, using marron for other uses
Derived terms
See also
blanc | gris | noir |
rouge; cramoisi | orange; brun | jaune; crème |
vert citron | vert | menthe |
cyan; bleu canard | azur | bleu |
violet; indigo | magenta; pourpre | rose |
Further reading
- “brun”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Galician
Etymology
From Old Galician brũu (14th century), from Old French brun (“polished, shiny, brown”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɾuŋ/
Adjective
brun m (feminine singular bruna, masculine plural bruns, feminine plural brunas)
- (archaic, of hair) brown
- 1390, J. L. Pensado Tomé (ed.), Os Miragres de Santiago. Versión gallega del Códice latino del siglo XII atribuido al papa Calisto I. Madrid: C.S.I.C., page 133:
- Rey Calrros auia os cabelos brũus et a façe uermella, et avia o corpo moy bẽ feicto et de boo estado, et a catadura braua
- King Charles had brown hair and a reddish face, and his body was very well formed and in good shape, and his aspect was fierce
- Rey Calrros auia os cabelos brũus et a façe uermella, et avia o corpo moy bẽ feicto et de boo estado, et a catadura braua
- 1390, J. L. Pensado Tomé (ed.), Os Miragres de Santiago. Versión gallega del Códice latino del siglo XII atribuido al papa Calisto I. Madrid: C.S.I.C., page 133:
References
- “bruno” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “bruu” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “bru_u” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “bru” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “brun” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
Interlingua
Louisiana Creole French
Pronunciation
- IPA(key): /bɾœ̃/
Norman
Alternative forms
- breun (Guernsey, Cotentin)
Etymology
From Old French brun (“polished, shiny, brown”).
Pronunciation
Audio (Jersey) (file)
Norwegian Bokmål
Adjective
brun (masculine and feminine brun, neuter brunt, definite singular and plural brune, comparative brunere, indefinite superlative brunest, definite superlative bruneste)
Derived terms
Norwegian Nynorsk
Adjective
brun (neuter brunt, definite singular and plural brune, comparative brunare, indefinite superlative brunast, definite superlative brunaste)
Derived terms
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *brūnaz.
Pronunciation
- IPA(key): /bruːn/
Declension
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | brūn | brūn | brūn |
Accusative | brūnne | brūne | brūn |
Genitive | brūnes | brūnre | brūnes |
Dative | brūnum | brūnre | brūnum |
Instrumental | brūne | brūnre | brūne |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | brūne | brūna, brūne | brūn |
Accusative | brūne | brūna, brūne | brūn |
Genitive | brūnra | brūnra | brūnra |
Dative | brūnum | brūnum | brūnum |
Instrumental | brūnum | brūnum | brūnum |
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | brūna | brūne | brūne |
Accusative | brūnan | brūnan | brūne |
Genitive | brūnan | brūnan | brūnan |
Dative | brūnan | brūnan | brūnan |
Instrumental | brūnan | brūnan | brūnan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | brūnan | brūnan | brūnan |
Accusative | brūnan | brūnan | brūnan |
Genitive | brūnra, brūnena | brūnra, brūnena | brūnra, brūnena |
Dative | brūnum | brūnum | brūnum |
Instrumental | brūnum | brūnum | brūnum |
Old French
Etymology
From Frankish *brūn (“brown, dark, shiny”), from Proto-Germanic *brūnaz (“brown”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbryn/
Declension
Descendants
Plautdietsch
Romanian
Pronunciation
- IPA(key): /brun/
Adjective
brun m or n (feminine singular brună, masculine plural bruni, feminine and neuter plural brune)
Declension
Swedish
Etymology
From Old Swedish brūn, from Old Norse brúnn.
Pronunciation
- IPA(key): /¹brʉːn/, [¹brʉ̟ːn̪]
audio (file) - Rhymes: -ʉːn
Declension
Inflection of brun | |||
---|---|---|---|
Indefinite | Positive | Comparative | Superlative2 |
Common singular | brun | brunare | brunast |
Neuter singular | brunt | brunare | brunast |
Plural | bruna | brunare | brunast |
Masculine plural3 | brune | brunare | brunast |
Definite | Positive | Comparative | Superlative |
Masculine singular1 | brune | brunare | brunaste |
All | bruna | brunare | brunaste |
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine. 2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative. 3) Dated or archaic |
Derived terms
See also
- brunt (noun)
vit | grå | svart |
röd; karmosin, karmosinröd | orange; brun | gul; beige |
limegrön | grön | |
cyan (rare) turkos (common); teal | azur | blå |
lila; indigo | magenta; purpur | rosa (common), skär (uncommon) |
References
- brun in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- brun in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)