zbrodniarz

Polish

Etymology

From zbrodnia +‎ -arz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzbrɔ.dɲaʂ/

Noun

zbrodniarz m pers (feminine zbrodniarka)

  1. felon, criminal
    Synonym: przestępca

Declension
declension of zbrodniarz
singular plural
nominative zbrodniarz zbrodniarze
genitive zbrodniarza zbrodniarzy
dative zbrodniarzowi zbrodniarzom
accusative zbrodniarza zbrodniarzy
instrumental zbrodniarzem zbrodniarzami
locative zbrodniarzu zbrodniarzach
vocative zbrodniarzu zbrodniarze

Further reading
  • zbrodniarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbrodniarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.