pulpa
Czech
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpulpɑ/, [ˈpulpɑ]
- Rhymes: -ulpɑ
- Syllabification(key): pul‧pa
Declension
| Inflection of pulpa (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | pulpa | pulpat | |
| genitive | pulpan | pulpien | |
| partitive | pulpaa | pulpia | |
| illative | pulpaan | pulpiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | pulpa | pulpat | |
| accusative | nom. | pulpa | pulpat |
| gen. | pulpan | ||
| genitive | pulpan | pulpien pulpainrare | |
| partitive | pulpaa | pulpia | |
| inessive | pulpassa | pulpissa | |
| elative | pulpasta | pulpista | |
| illative | pulpaan | pulpiin | |
| adessive | pulpalla | pulpilla | |
| ablative | pulpalta | pulpilta | |
| allative | pulpalle | pulpille | |
| essive | pulpana | pulpina | |
| translative | pulpaksi | pulpiksi | |
| instructive | — | pulpin | |
| abessive | pulpatta | pulpitta | |
| comitative | — | pulpineen | |
| Possessive forms of pulpa (type koira) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | pulpani | pulpamme |
| 2nd person | pulpasi | pulpanne |
| 3rd person | pulpansa | |
Latin
Etymology
From Old Latin *pelpa, from Proto-Indo-European *pel- (“flour, dust”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈpul.pa/, [ˈpʊɫ̪pä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpul.pa/, [ˈpulpä]
Noun
pulpa f (genitive pulpae); first declension
Declension
First-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | pulpa | pulpae |
| Genitive | pulpae | pulpārum |
| Dative | pulpae | pulpīs |
| Accusative | pulpam | pulpās |
| Ablative | pulpā | pulpīs |
| Vocative | pulpa | pulpae |
Descendants
- Balkan Romance:
- Italo-Romance:
- Insular Romance:
- Sardinian: prupa, pulpa, purpa
- North Italian:
- Gallo-Romance:
- Occitano-Romance:
- Ibero-Romance:
- Borrowings:
References
- Walther von Wartburg (1928–2002), “pŭlpa”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 9: Placabilis–Pyxis, page 548
Spanish
Etymology
From Latin pŭlpa, perhaps via an unattested Old Spanish *pupa, with /l/ restored by Latin influence[1] or contact with forms like Portuguese polpa. Compare the evolution of Spanish dulce < duce < dŭlcem.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpulpa/ [ˈpul.pa]
- Rhymes: -ulpa
- Syllabification: pul‧pa
Noun
pulpa m (plural pulpas)
Derived terms
References
- Joan Coromines; José A. Pascual (1984), “pulpa”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), volume III (G–Ma), Madrid: Gredos, →ISBN, page 689
Further reading
- “pulpa”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.