omplir
Catalan
Alternative forms
- emplir (western dialects)
Etymology
Inherited from Vulgar Latin *implīre, from Latin implēre, with a change in conjugation. Compare Occitan and French emplir, Spanish henchir.
Conjugation
Conjugation of omplir (third conjugation without -eix- infix, irregular past participle)
infinitive | omplir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | omplint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | omplert | omplerta | |||||
plural | omplerts | omplertes | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | omplo | omples | omple | omplim | ompliu | omplen | |
imperfect | omplia | omplies | omplia | omplíem | omplíeu | omplien | |
future | ompliré | ompliràs | omplirà | omplirem | omplireu | ompliran | |
preterite | omplí | omplires | omplí | omplírem | omplíreu | ompliren | |
conditional | ompliria | ompliries | ompliria | ompliríem | ompliríeu | omplirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | ompli | omplis | ompli | omplim | ompliu | omplin | |
imperfect | omplís | omplissis | omplís | omplíssim | omplíssiu | omplissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | omple | ompli | omplim | ompliu | omplin |
Synonyms
Further reading
- “omplir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “omplir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “omplir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “omplir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.