mädin

Finnish

Noun

mädin

  1. genitive singular of mäti

Adjective

mädin

  1. superlative degree of mätä
Declension
Inflection of mädin (Kotus type 36/sisin, mp-mm gradation)
nominative mädin mädimmät
genitive mädimmän mädimpien
mädinten
partitive mädintä mädimpiä
illative mädimpään mädimpiin
singular plural
nominative mädin mädimmät
accusative nom. mädin mädimmät
gen. mädimmän
genitive mädimmän mädimpien
mädinten
mädimpäinrare
partitive mädintä mädimpiä
inessive mädimmässä mädimmissä
elative mädimmästä mädimmistä
illative mädimpään mädimpiin
adessive mädimmällä mädimmillä
ablative mädimmältä mädimmiltä
allative mädimmälle mädimmille
essive mädimpänä mädimpinä
translative mädimmäksi mädimmiksi
instructive mädimmin
abessive mädimmättä mädimmittä
comitative mädimpine
Possessive forms of mädin (type sisin)
Rare. Only used with substantive adjectives.
possessor singular plural
1st person mädimpäni mädimpämme
2nd person mädimpäsi mädimpänne
3rd person mädimpänsä

Adjective

mädin

  1. instructive plural of mätä
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.