kolega

From Latin collega.

• IPA^(key): [ˈkolɛɡa]

kolega m anim (feminine kolegyně)

1. colleague

   Synonym: spolupracovník

• kolegiální
• kolegiát
• nekolegiální

• kolega in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• kolega in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• kolega in Internetová jazyková příručka

From Dutch collega, from Latin collēga.

• IPA^(key): /koˈleɡa/
• Hyphenation: ko‧lé‧ga

koléga (first-person possessive kolegaku, second-person possessive kolegamu, third-person possessive koleganya)

1. colleague

   Synonyms: bendu, dongan, handai, handai tolan, kamerad, kanca, kanti, karib, kawan, kenalan, kontak, mitra, perepat, rafik, rekan, sahabat, saki, sejawat, sekutu, sobat, sohib, teman, tolan

   Synonyms: teman sejawat, kawan sepekerjaan

• “kolega” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

From Latin collēga, likely via a Slavic language.

kolegà m (plural kolègos) stress pattern 2

1. colleague

• “kolega”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2023
• kolega in Visuotinė lietuvių enciklopedija (Universal Lithuanian Encyclopedia)

Borrowed from Latin collēga.

• IPA^(key): /kɔˈlɛ.ɡa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɡa
• Syllabification: ko‧le‧ga

kolega m pers (diminutive koleżka, feminine koleżanka)

1. friend, buddy
2. colleague

• kolega in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kolega in Polish dictionaries at PWN

From Latin collega.

• IPA^(key): /kolěːɡa/
• Hyphenation: ko‧le‧ga

koléga m (Cyrillic spelling коле́га)

1. colleague

• kolegica

From Latin collega.

• IPA^(key): /ˈkɔlɛɡa/

kolega m (genitive singular kolegu, nominative plural kolegovia, genitive plural kolegov, declension pattern of hrdina)

1. colleague

• kolegyňa
• kolegiálny
• kolegialita

• kolega in Slovak dictionaries at slovnik.juls.savba.sk