kierunek

Polish

Etymology

Borrowed from German Kehrung.

Pronunciation

IPA^(key): /kjɛˈru.nɛk/
Audio (file)
Rhymes: -unɛk
Syllabification: kie‧ru‧nek

Noun

kierunek m inan

direction (indication of the point toward which an object is moving)
major, field, discipline of study
(colloquial) blinker, turn signal

Declension

Declension of kierunek

	singular	plural
nominative	kierunek	kierunki
genitive	kierunku	kierunków
dative	kierunkowi	kierunkom
accusative	kierunek	kierunki
instrumental	kierunkiem	kierunkami
locative	kierunku	kierunkach
vocative	kierunku	kierunki

Derived terms

adjectives

bezkierunkowy
kierunkowy

adverb

bezkierunkowo

nouns

verb

kierunkować

Related terms

Further reading

kierunek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kierunek in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.