kierowca

Polish

Etymology

From kierować +‎ -ca.

Pronunciation

IPA^(key): /kjɛˈrɔf.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -ɔft͡sa
Syllabification: kie‧row‧ca

Noun

kierowca m pers (feminine (rare) kierowczyni)

driver (person who drives a motorized vehicle, such as a car or a bus)
Synonym: (archaic) automobilista

Declension

Declension of kierowca

	singular	plural
nominative	kierowca	kierowcy
genitive	kierowcy	kierowców
dative	kierowcy	kierowcom
accusative	kierowcę	kierowców
instrumental	kierowcą	kierowcami
locative	kierowcy	kierowcach
vocative	kierowco	kierowcy

Related terms

Descendants

→ Belarusian: кіро́ўца (kiróŭca)

Further reading

kierowca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kierowca in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.