impar
See also: ímpar
Galician
Etymology 1
From impo (“hiccup”).
Pronunciation
- IPA(key): [imˈpaɾ]
Verb
impar (first-person singular present impo, first-person singular preterite impei, past participle impado)
Conjugation
Conjugation of impar
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | first | second | third | first | second | third |
Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
impersonal | impar | |||||
personal | impar | impares | impar | imparmos | impardes | imparen |
Gerund | ||||||
impando | ||||||
Past participle | singular | plural | ||||
masculine | impado | impados | ||||
feminine | impada | impadas | ||||
Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | impo | impas | impa | impamos | impades | impan |
imperfect | impaba | impabas | impaba | impabamos | impabades | impaban |
preterite | impei | impaches | impou | impamos | impastes | imparon |
pluperfect | impara | imparas | impara | imparamos | imparades | imparan |
future | imparei | imparás | impará | imparemos | imparedes | imparán |
conditional | imparía | imparías | imparía | impariamos | impariades | imparían |
Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | impe | impes | impe | impemos | impedes | impen |
preterite | impase | impases | impase | impásemos | impásedes | impasen |
future | impar | impares | impar | imparmos | impardes | imparen |
Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
affirmative | – | impa | impe | impemos | impade | impen |
negative | – | impes | impe | impemos | impedes | impen |
Pronunciation
- IPA(key): [imˈpaɾ]
References
- “impar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “impar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “impar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈim.paːr/, [ˈɪmpäːr]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈim.par/, [ˈimpär]
Declension
Third-declension one-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | impār | imparēs | imparia | ||
Genitive | imparis | imparium | |||
Dative | imparī | imparibus | |||
Accusative | imparem | impār | imparēs | imparia | |
Ablative | imparī | imparibus | |||
Vocative | impār | imparēs | imparia |
Descendants
References
- “impar”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “impar”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- impar in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be a match for the enemy: parem (opp. imparem) esse hosti
- to be a match for the enemy: parem (opp. imparem) esse hosti
Romanian
Adjective
impar m or n (feminine singular impară, masculine plural impari, feminine and neuter plural impare)
- (of an integer) odd; not divisible by two
Declension
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /imˈpaɾ/ [ĩmˈpaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: im‧par
Derived terms
Further reading
- “impar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.