hika
Basque
Etymology 1
Unknown.
Declension
Declension of hika (inanimate, ending in -a) | |||
---|---|---|---|
indefinite | singular | plural | |
absolutive | hika | hika | hikak |
ergative | hikak | hikak | hikek |
dative | hikari | hikari | hikei |
genitive | hikaren | hikaren | hiken |
comitative | hikarekin | hikarekin | hikekin |
causative | hikarengatik | hikarengatik | hikengatik |
benefactive | hikarentzat | hikarentzat | hikentzat |
instrumental | hikaz | hikaz | hikez |
inessive | hikatan | hikan | hiketan |
locative | hikatako | hikako | hiketako |
allative | hikatara | hikara | hiketara |
terminative | hikataraino | hikaraino | hiketaraino |
directive | hikatarantz | hikarantz | hiketarantz |
destinative | hikatarako | hikarako | hiketarako |
ablative | hikatatik | hikatik | hiketatik |
partitive | hikarik | — | — |
prolative | hikatzat | — | — |
Usage notes
This mode of address is primarily used between children, siblings, and people who have been friends since childhood. When addressing someone using this pronoun, all verb forms must be in allocutive agreement. For examples see hi.
Declension
Declension of hika (inanimate, ending in -a) | |||
---|---|---|---|
indefinite | singular | plural | |
absolutive | hika | hika | hikak |
ergative | hikak | hikak | hikek |
dative | hikari | hikari | hikei |
genitive | hikaren | hikaren | hiken |
comitative | hikarekin | hikarekin | hikekin |
causative | hikarengatik | hikarengatik | hikengatik |
benefactive | hikarentzat | hikarentzat | hikentzat |
instrumental | hikaz | hikaz | hikez |
inessive | hikatan | hikan | hiketan |
locative | hikatako | hikako | hiketako |
allative | hikatara | hikara | hiketara |
terminative | hikataraino | hikaraino | hiketaraino |
directive | hikatarantz | hikarantz | hiketarantz |
destinative | hikatarako | hikarako | hiketarako |
ablative | hikatatik | hikatik | hiketatik |
partitive | hikarik | — | — |
prolative | hikatzat | — | — |
Derived terms
- hikatu (“to thou”)
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɪːka/
- Rhymes: -ɪːka
Conjugation
hika — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hika | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hikað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hikandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hika | við hikum | present (nútíð) |
ég hiki | við hikum |
þú hikar | þið hikið | þú hikir | þið hikið | ||
hann, hún, það hikar | þeir, þær, þau hika | hann, hún, það hiki | þeir, þær, þau hiki | ||
past (þátíð) |
ég hikaði | við hikuðum | past (þátíð) |
ég hikaði | við hikuðum |
þú hikaðir | þið hikuðuð | þú hikaðir | þið hikuðuð | ||
hann, hún, það hikaði | þeir, þær, þau hikuðu | hann, hún, það hikaði | þeir, þær, þau hikuðu | ||
imperative (boðháttur) |
hika (þú) | hikið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hikaðu | hikiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
References
- Vol. 17, No. 1, Language Dissertation No. 32: Germanic-Balto-Slavic Etyma (Jan. - Mar., 1941), pp. 5-63
Tagalog
Pronunciation
- Hyphenation: hi‧ka
- IPA(key): /ˈhikaʔ/, [ˈhi.xɐʔ]
Derived terms
- hikain
- magkahika
Etymology 2
Contraction of halika.
Pronunciation
- Hyphenation: hi‧ka
- IPA(key): /ˈhika/, [ˈhi.xɐ]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.