germanium

See also: germánium and Germanium

English

Chemical element
Ge
Previous: gallium (Ga)
Next: arsenic (As)

Etymology

From Latin Germānia (Germany) + -ium.

Pronunciation

  • (US) enPR: jûrmā'nēəm, IPA(key): /d͡ʒɚˈmeɪni.əm/
  • (file)
  • Rhymes: -eɪniəm

Noun

germanium (countable and uncountable, plural germaniums)

  1. A nonmetallic chemical element (symbol Ge) with an atomic number of 32: a lustrous, hard-brittle, grayish-white metalloid in the carbon group.
    • 1959 March, “Talking of Trains: New B.R. locomotive orders”, in Trains Illustrated, page 118:
      This equipment, which includes transformers, germanium rectifiers and smoothing apparatus, has been designed to allow the existing electric multiple-unit traction motors to operate on rectified alternating current.
    • 1970, James W[alter] Mayer; Lennart Eriksson; John A[rthur] Davies, “General Features of Ion Implantation”, in Ion Implantation in Semiconductors: Silicon and Germanium, New York, N.Y.: Academic Press, OCLC 912401876, page 5:
      The isolated disordered regions and the amorphous layer have widely different anneal behavior. In the case of germanium and silicon, the isolated disordered regions anneal at moderate temperatures of approximately 200° and 300° C, respectively. The amorphous layers also anneal in a characteristic fashion, but at appreciably higher temperatures, i.e., at approximately 600° C in silicon and 400° C in germanium.
  2. (countable) An atom of this element.

Derived terms

Translations

See also


Afrikaans

Chemical element
Ge
Previous: gallium (Ga)
Next: arseen (As)

Pronunciation

  • (file)

Noun

germanium (uncountable)

  1. germanium

Czech

Chemical element
Ge
Previous: gallium (Ga)
Next: arsen (As)

Noun

germanium n

  1. germanium (nonmetallic chemical element with an atomic number of 32)

Danish

Noun

germanium n (singular definite germaniummet, not used in plural form)

  1. germanium
    • 2006, Bogen Om Grundstofferne, Gyldendal Uddannelse, →ISBN, page 74:
      Germanium er en såkaldt halvleder.
      (please add an English translation of this quote)
    • 1886, Tidsskrift for physik og chemi samt disse videnskabers anvendelse
      Nærmere Undersøgelser have imidlertid viist, at Germanium er tetravalent, ...
    • 2004, IT-ord 2005, Libris Media A/S, →ISBN, page 64:
      Silicium og germanium er de to vigtigste halvledende materialer.
      (please add an English translation of this quote)

Dutch

Chemical element
Ge
Previous: gallium (Ga)
Next: arseen (As)

Etymology

Borrowed from German Germanium.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɣɛrˈmaː.ni.ʏm/
  • (file)
  • Hyphenation: ger‧ma‧ni‧um
  • Rhymes: -aːniʏm

Noun

germanium n (uncountable)

  1. germanium (chemical element) [from 1886]

Finnish

Etymology

Internationalism (see English germanium).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡermɑnium/, [ˈɡe̞rmɑˌnium]
  • Rhymes: -ium
  • Syllabification(key): ger‧ma‧ni‧um

Noun

germanium

  1. germanium

Declension

Inflection of germanium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative germanium germaniumit
genitive germaniumin germaniumien
partitive germaniumia germaniumeja
illative germaniumiin germaniumeihin
singular plural
nominative germanium germaniumit
accusative nom. germanium germaniumit
gen. germaniumin
genitive germaniumin germaniumien
partitive germaniumia germaniumeja
inessive germaniumissa germaniumeissa
elative germaniumista germaniumeista
illative germaniumiin germaniumeihin
adessive germaniumilla germaniumeilla
ablative germaniumilta germaniumeilta
allative germaniumille germaniumeille
essive germaniumina germaniumeina
translative germaniumiksi germaniumeiksi
instructive germaniumein
abessive germaniumitta germaniumeitta
comitative germaniumeineen
Possessive forms of germanium (type risti)
possessor singular plural
1st person germaniumini germaniumimme
2nd person germaniumisi germaniuminne
3rd person germaniuminsa

French

Pronunciation

  • IPA(key): /ʒɛʁ.ma.njɔm/
  • (file)

Noun

germanium m (uncountable)

  1. germanium

Further reading


Latin

Chemical element
Ge
Previous: gallium (Ga)
Next: arsenicum (As)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ɡerˈmaː.ni.um/, [ɡɛrˈmäːniʊ̃ˑ]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /d͡ʒerˈma.ni.um/, [d͡ʒerˈmäːnium]

Noun

germānium n (genitive germāniī); second declension

  1. germanium

Declension

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative germānium germānia
Genitive germāniī germāniōrum
Dative germāniō germāniīs
Accusative germānium germānia
Ablative germāniō germāniīs
Vocative germānium germānia

References

  • germanium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) eastern, western Germany: Germania quae or Germaniae ea pars quae, ad orientem, occidentem vergit

Limburgish

Pronunciation

  • IPA(key): [ʝɛʁˈmaː˨ɲɔ˧m]

Noun

germanium n

  1. (uncountable) germanium
  2. A part of germanium

Inflection


Malay

Chemical element
Ge
Previous: galium (Ga)
Next: arsenik (As)

Etymology

From English germanium, from Latin Germānia + -ium.

Pronunciation

  • IPA(key): [ɡə(r)maniom], [ɡə(r)maniəm], [d͡ʒə(r)maniəm]
  • Rhymes: -iom, -jom, -om

Noun

germanium

  1. germanium (chemical element)

Swedish

Chemical element
Ge
Previous: gallium (Ga)
Next: arsenik (As)

Pronunciation

  • IPA(key): /jɛrˈmɑːnɪɵm/

Noun

germanium n (uncountable)

  1. germanium

Declension

Declension of germanium 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative germanium germaniumet
Genitive germaniums germaniumets
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.