gallium

See also: Gallium

English

Crystals of 99.999% gallium
Chemical element
Ga
Previous: zinc (Zn)
Next: germanium (Ge)

Etymology

Named by its discoverer Lecoq, after Latin Gallia (Gaul). It was claimed that Lecoq had named the element after himself, since gallus is the Latin translation of the French le coq, but Lecoq denied this in an article of 1877.

Pronunciation

  • enPR: găl'ēəm, IPA(key): /ˈɡæliəm/
  • (file)
  • Rhymes: -æliəm

Noun

gallium (uncountable)

  1. A chemical element (symbol Ga) with an atomic number of 31; a soft bluish metal.
    Synonym: (name given by Dmitri Mendeleev to the then undiscovered element at the position of gallium in his periodic table) eka-aluminium

Derived terms

Translations


Afrikaans

Chemical element
Ga
Previous: sink (Zn)
Next: germanium (Ge)

Pronunciation

  • (file)

Noun

gallium (uncountable)

  1. gallium

Danish

Noun

gallium n (singular definite galliumet, not used in plural form)

  1. gallium
    • 2006, Bogen Om Grundstofferne, Gyldendal Uddannelse, →ISBN, page 72:
      Gallium er det eneste rene metal, som udvider sig ved størkning.
      (please add an English translation of this quote)
    • 1879, Tidsskrift for populære fremstillinger af naturvidenskaben
      Krystaller af Gallium dannes forholdsvis let, ...
    • 1920, Fysisk tidsskrift
      ... at ogsaa flydende Gallium er dobbelt saa sammentrykkeligt som det faste, ...

Dutch

Chemical element
Ga
Previous: zink (Zn)
Next: germanium (Ge)

Etymology

Borrowed from French gallium.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɣɑ.li.ʏm/
  • (file)
  • Hyphenation: gal‧li‧um

Noun

gallium n (uncountable)

  1. gallium (chemical element with atomic number 31) [from 1870s]

Estonian

Chemical element
Ga
Previous: tsink (Zn)
Next: germaanium (Ge)

Etymology

German Gallium.

Noun

gallium (genitive galliumi, partitive galliumi or galliumit)

  1. gallium

Declension


Finnish

Etymology

Internationalism (see English gallium).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡɑlːium/, [ˈɡɑlːium]
  • Rhymes: -ɑlːium
  • Syllabification(key): gal‧li‧um

Noun

gallium

  1. gallium

Declension

Inflection of gallium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative gallium galliumit
genitive galliumin galliumien
partitive galliumia galliumeja
illative galliumiin galliumeihin
singular plural
nominative gallium galliumit
accusative nom. gallium galliumit
gen. galliumin
genitive galliumin galliumien
partitive galliumia galliumeja
inessive galliumissa galliumeissa
elative galliumista galliumeista
illative galliumiin galliumeihin
adessive galliumilla galliumeilla
ablative galliumilta galliumeilta
allative galliumille galliumeille
essive galliumina galliumeina
translative galliumiksi galliumeiksi
instructive galliumein
abessive galliumitta galliumeitta
comitative galliumeineen
Possessive forms of gallium (type risti)
possessor singular plural
1st person galliumini galliumimme
2nd person galliumisi galliuminne
3rd person galliuminsa

French

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡa.ljɔm/
  • (file)

Noun

gallium m (uncountable)

  1. gallium

Descendants

  • Lingala: galu

Further reading


Hungarian

Chemical element
Ga
Previous: cink (Zn)
Next: germánium (Ge)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɡɒlːijum]
  • Hyphenation: gal‧li‧um
  • Rhymes: -um

Noun

gallium (usually uncountable, plural galliumok)

  1. gallium (chemical element)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative gallium galliumok
accusative galliumot galliumokat
dative galliumnak galliumoknak
instrumental galliummal galliumokkal
causal-final galliumért galliumokért
translative galliummá galliumokká
terminative galliumig galliumokig
essive-formal galliumként galliumokként
essive-modal
inessive galliumban galliumokban
superessive galliumon galliumokon
adessive galliumnál galliumoknál
illative galliumba galliumokba
sublative galliumra galliumokra
allative galliumhoz galliumokhoz
elative galliumból galliumokból
delative galliumról galliumokról
ablative galliumtól galliumoktól
non-attributive
possessive - singular
galliumé galliumoké
non-attributive
possessive - plural
galliuméi galliumokéi
Possessive forms of gallium
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. galliumom galliumaim
2nd person sing. galliumod galliumaid
3rd person sing. galliuma galliumai
1st person plural galliumunk galliumaink
2nd person plural galliumotok galliumaitok
3rd person plural galliumuk galliumaik

Latin

Chemical element
Ga
Previous: zincum (Zn)
Next: germanium (Ge)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈɡal.li.um/, [ˈɡälːʲiʊ̃ˑ]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈɡal.li.um/, [ˈɡälːium]

Noun

gallium n (genitive galliī); second declension

  1. gallium

Declension

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative gallium gallia
Genitive galliī galliōrum
Dative galliō galliīs
Accusative gallium gallia
Ablative galliō galliīs
Vocative gallium gallia

References

  • gallium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) Gaul is bounded by the Rhone.[TR1: Gallia Rhodano continetur (vid. sect. V. 4., note contineri aliqua re...)

Limburgish

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʝɑ˦ʎɔ˧m]

Noun

gallium n

  1. (uncountable) gallium
  2. A part of gallium

Inflection


Swedish

Chemical element
Ga
Previous: zink (Zn)
Next: germanium (Ge)

Noun

gallium n (uncountable)

  1. gallium

Declension

Declension of gallium 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative gallium galliumet
Genitive galliums galliumets
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.