dissimular
Catalan
Etymology
From Latin dissimulāre.
Verb
dissimular (first-person singular present dissimulo, past participle dissimulat)
Conjugation
Conjugation of dissimular (first conjugation)
Further reading
- “dissimular” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “dissimular”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “dissimular” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “dissimular” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin dissimulāre.
Pronunciation
- Hyphenation: dis‧si‧mu‧lar
Verb
dissimular (first-person singular present dissimulo, first-person singular preterite dissimulei, past participle dissimulado)
Conjugation
Conjugation of dissimular (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazil.
2Portugal.
Derived terms
Related terms
Further reading
- “dissimular” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.