boj

See also: BOJ, BoJ, bój, böj, bøj, бој, and бой

Albanian

Etymology

Metaphoric use of boj (“to drive”) (see dëboj), from Proto-Albanian *bāgnja, related to Lithuanian běgti (“to run”), Latvian bêgt (“id.”), Old Prussian begeyte (“id.”) and Greek φέβομαι (févomai, “to be put to flight, flee”). Usually attested in the passive form bohet.[1]

Verb

boj (first-person singular past tense bova, participle buar)

  1. I mate

Conjugation
Standard Albanian conjugation of boj (active voice)
participle
(pjesore)		 buar
gerund
(përcjellore)		 duke buar
infinitive
(paskajore)		 për të buar
singular
(njëjës)		 plural
(shumës)
1st pers.
(veta e 1rë)		 2nd pers.
(veta e 2të)		 3rd pers.
(veta e 3të)		 1st pers.
(veta e 1rë)		 2nd pers.
(veta e 2të)		 3rd pers.
(veta e 3të)
indicative
(dëftore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme)		 boj bon bon bojmë boni bojnë
imperfect
(e pakryer)		 boja boje bonte bonim bonit bonin
aorist (simple past)
(e kryer e thjeshtë)		 bova bove boi buam buat buan
perfect
(e kryer)		 kam buar ke buar ka buar kemi buar keni buar kanë buar
past perfect
(më se e kryer)		 kisha buar kishe buar kishte buar kishim buar kishit buar kishin buar
aorist II (past perfect II)
(e kryer e tejshkuar)		 pata buar pate buar pati buar patëm buar patët buar patën buar
future¹
(e ardhme)		 do të boj do të bosh do të bojë do të bojmë do të boni do të bojnë
future perfect²
(e ardhme e përparme)		 do të kem buar do të kesh buar do të ketë buar do të kemi buar do të keni buar do të kenë buar
subjunctive
(lidhore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme)		 të boj të bosh të bojë të bojmë të boni të bojnë
imperfect
(e pakryer)		 të boja të boje të bonte të bonim të bonit të bonin
perfect
(e kryer)		 të kem buar të kesh buar të ketë buar të kemi buar të keni buar të kenë buar
past perfect
(më se e kryer)		 të kisha buar të kishe buar të kishte buar të kishim buar të kishit buar të kishin buar
conditional¹, ²
(kushtore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
imperfect
(e pakryer)		 do të boja do të boje do të bonte do të bonim do të bonit do të bonin
past perfect
(më se e kryer)		 do të kisha buar do të kishe buar do të kishte buar do të kishim buar do të kishit buar do të kishin buar
optative
(dëshirore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme)		 bofsha bofsh boftë bofshim bofshit bofshin
perfect
(e kryer)		 paça buar paç buar pastë buar paçim buar paçit buar paçin buar
admirative
(habitore)		 unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme)		 buakam buake buaka buakemi buakeni buakan
imperfect
(pakryer)		 buakësha buakëshe buakësh buakëshim buakëshit buakëshin
perfect
(e kryer)		 paskam buar paske buar paska buar paskemi buar paskeni buar paskan buar
past perfect
(më se e kryer)		 paskësha buar paskëshe buar paskësh buar paskëshim buar paskëshit buar paskëshin buar
imperative
(urdhërore)		 — ti — — ju —
present
(e tashme)		 — bo — — boni —
¹) indicative future identical with conditional present ²) indicative future perfect identical with conditional perfect

Derived terms

References
  1. Orel, Vladimir E. (2000) A concise historical grammar of the Albanian language: reconstruction of Proto-Albanian‎, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 30

Czech

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈboj]
  • audio(file)

Etymology 1

From Old Czech boj, from Proto-Slavic *bojь.

Noun

boj m

  1. fight
Declension
Declension of boj
singular plural
nominative boj boje
genitive boje bojů
dative boji bojům
accusative boj boje
vocative boji boje
locative boji bojích
instrumental bojem boji

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

boj

  1. second-person singular imperative of bát

Further reading
  • boj in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • boj in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • boj in Internetová jazyková příručka

Esperanto

Pronunciation
  • Audio(file)

Interjection

boj

  1. bark of a dog; woof!
  • boji (“to bark”)

Lower Sorbian

Verb

boj

  1. Superseded spelling of bój.

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *bojь.

Pronunciation
  • IPA(key): /bôːj/

Noun

bȏj m (Cyrillic spelling бо̑ј)

  1. battle

Declension
Declension of boj
singular plural
nominative bȏj bòjevi
genitive bȍja bojeva
dative boju bojevima
accusative boj bojeve
vocative boju bojevi
locative boju bojevima
instrumental bojem bojevima

Slovak

Etymology

From Proto-Slavic *bojь.

Noun

boj m

  1. fight, battle, conflict
  2. struggle, a great effort to achieve something

Declension
Declension of boj
singular plural
nominative boj boje
genitive boja bojov
dative boju bojom
accusative boj boje
locative boji bojoch
instrumental bojom bojmi

Further reading
  • boj in Slovak dictionaries at slovnik.juls.savba.sk

Spanish

Etymology

From Catalan boix, from Latin buxus, from Ancient Greek πύξος (púxos). Compare the inherited regional doublet bujo.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbox/ [ˈbox]
  • Rhymes: -ox
  • Syllabification: boj

Noun

boj m (plural bojes)

  1. box (tree), boxwood

Further reading

Swedish

Etymology

From Middle Low German boie or Middle Dutch boeye, from Old French buie (“fetter, chain”), itself of Germanic origin, from Frankish *baukn (“symbol, sign”).

Noun

boj c

  1. buoy; a moored float
  2. baize (textile, a woolen stuff)

Usage notes

The textile (definition 2) has previously been neuter gender, but has been masculine (and common gender) since the 1st edition of SAOL (1874)

Declension
Declension of boj 1
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative boj bojen bojar bojarna
Genitive bojs bojens bojars bojarnas
Declension of boj 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative boj bojen bojer bojerna
Genitive bojs bojens bojers bojernas

Derived terms

References

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.