bliznowiec

Polish

Etymology

From blizna + -owiec. First attested in 1875.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /blizˈnɔ.vjɛt͡s/
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: bliz‧no‧wiec

Noun

bliznowiec m inan

  1. (pathology) keloid
    Synonym: keloid

Declension

adjectives
adverbs
noun
verbs

References

  1. Antoni Bryk (1875) Przeglad lekarski wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego. Pod redakcya Bryka etc. (Der Ärztliche Beobachter), page 58
  2. bliznowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bliznowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bliznowiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.