alai

Basque

Etymology

There are two hypotheses concerning the origin of this word:[1]

  • A back-formation from the adverb alaikiro (happily, merrily), itself from Latin alacer.
  • From Spanish alhaja (jewel), with the final -a being reinterpreted as an article.

Pronunciation

  • IPA(key): /alai̯/, [a.lai̯]

Adjective

alai (comparative alaiago, superlative alaien, excessive alaiegi)

  1. joyous, happy

Declension

Declension of alai (adjective, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive alai alaia alaiak
ergative alaik alaiak alaiek
dative alairi alaiari alaiei
genitive alairen alaiaren alaien
comitative alairekin alaiarekin alaiekin
causative alairengatik alaiarengatik alaiengatik
benefactive alairentzat alaiarentzat alaientzat
instrumental alaiz alaiaz alaiez
inessive anim. alairengan alaiarengan alaiengan
inanim. alaitan alaian alaietan
locative anim.
inanim. alaitako alaiko alaietako
allative anim. alairengana alaiarengana alaiengana
inanim. alaitara alaira alaietara
terminative anim. alairenganaino alaiarenganaino alaienganaino
inanim. alaitaraino alairaino alaietaraino
directive anim. alairenganantz alaiarenganantz alaienganantz
inanim. alaitarantz alairantz alaietarantz
destinative anim. alairenganako alaiarenganako alaienganako
inanim. alaitarako alairako alaietarako
ablative anim. alairengandik alaiarengandik alaiengandik
inanim. alaitatik alaitik alaietatik
partitive alairik
prolative alaitzat

Derived terms

References

  1. alai” in Etymological Dictionary of Basque by R. L. Trask, sussex.ac.uk

Further reading

  • "alai" in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], euskaltzaindia.eus
  • alai” in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], euskaltzaindia.eus

Italian

Verb

alai

  1. first-person singular past historic of alare

Anagrams


Latvian

Noun

alai f

  1. dative singular form of ala

Portuguese

Verb

alai

  1. second-person plural imperative of alar

Romanian

Etymology

From Ottoman Turkish آلای (alay), from Byzantine Greek ἀλάγιον (alágion).

Noun

alai n (plural alaiuri)

  1. crowd that follows a ceremony

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.