adwokacja

See also: adwokacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin advocātiō. First attested in 1733.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ad.vɔˈkat͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ad‧wo‧kac‧ja

Noun

adwokacja f

  1. (historical, religion) care or patronage officiated over the church by a secular leader
  2. (historical, law) bailiffship
  3. (Middle Polish) advocacy, advocating, counsel, consultation (act of sharing legal help)[1]

Declension
Declension of adwokacja
singular plural
nominative adwokacja adwokacje
genitive adwokacji adwokacji/adwokacyj (archaic)
dative adwokacji adwokacjom
accusative adwokację adwokacje
instrumental adwokacją adwokacjami
locative adwokacji adwokacjach
vocative adwokacjo adwokacje
adjective
adjective
nouns

References
  1. Krystyna Siekierska (07.07.2021), “ADWOKACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. adwokacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • adwokacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • adwokacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.