zbawca

See also: Zbawca

Polish

Etymology

From zbawić +‎ -ca.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈzbaf.t͡sa/

Noun

zbawca m pers (feminine zbawczyni)

(colloquial) saviour

Declension

declension of zbawca

	singular	plural
nominative	zbawca	zbawcy
genitive	zbawcy	zbawców
dative	zbawcy	zbawcom
accusative	zbawcę	zbawców
instrumental	zbawcą	zbawcami
locative	zbawcy	zbawcach
vocative	zbawco	zbawcy

Synonyms

wybawca, wybawiciel, zbawiciel

Related terms

(adjectives) zbawczy, zbawicielski, zbawienny
(adverb) zbawiennie
(nouns) Zbawca, zbawiciel, Zbawiciel, zbawicielka, zbawianie, zbawienie
(verbs) zbawiać, zbawić

Further reading

zbawca in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.