zafar
See also: Zafar
Galician
Alternative forms
Etymology
From Old Galician and Old Portuguese çafar (“to vanish”) (13th century), from Andalusian Arabic زَاح ([a]záḥ), from Arabic أَزَاحَ (ʾazāḥa, “to remove; to move to another place”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [za.ˈfaɾ], (western) [sa.ˈfaɾ]
Verb
zafar (first-person singular present zafo, first-person singular preterite zafei, past participle zafado)
- (transitive) to let off, spare, free
- (takes a reflexive pronoun or intransitive) to get out (to come out of a situation)
- (takes a reflexive pronoun) to handle oneself
Conjugation
Conjugation of zafar
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | first | second | third | first | second | third |
Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
impersonal | zafar | |||||
personal | zafar | zafares | zafar | zafarmos | zafardes | zafaren |
Gerund | ||||||
zafando | ||||||
Past participle | singular | plural | ||||
masculine | zafado | zafados | ||||
feminine | zafada | zafadas | ||||
Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | zafo | zafas | zafa | zafamos | zafades | zafan |
imperfect | zafaba | zafabas | zafaba | zafabamos | zafabades | zafaban |
preterite | zafei | zafaches | zafou | zafamos | zafastes | zafaron |
pluperfect | zafara | zafaras | zafara | zafaramos | zafarades | zafaran |
future | zafarei | zafarás | zafará | zafaremos | zafaredes | zafarán |
conditional | zafaría | zafarías | zafaría | zafariamos | zafariades | zafarían |
Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | zafe | zafes | zafe | zafemos | zafedes | zafen |
preterite | zafase | zafases | zafase | zafásemos | zafásedes | zafasen |
future | zafar | zafares | zafar | zafarmos | zafardes | zafaren |
Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
affirmative | – | zafa | zafe | zafemos | zafade | zafen |
negative | – | zafes | zafe | zafemos | zafedes | zafen |
References
- “çafar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “çafa” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “safar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “zafar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “zafar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “zafar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “zafar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Spanish
Etymology
From Andalusian Arabic زَاح ([a]záḥ), from Arabic أَزَاحَ (ʾazāḥa, “to remove; to move to another place”).
Pronunciation
- IPA(key): (Spain) /θaˈfaɾ/ [θaˈfaɾ]
- IPA(key): (Latin America) /saˈfaɾ/ [saˈfaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: za‧far
Verb
zafar (first-person singular present zafo, first-person singular preterite zafé, past participle zafado)
- (transitive) to loosen; to untie
- Synonym: aflojar
- (intransitive, Latin America, followed by "de") to get out of; to dodge (an obligation)
- (reflexive) to come undone; to loosen up
- (reflexive, followed by "de") to free oneself of; to get free of
Conjugation
Conjugation of zafar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | zafar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | zafando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | zafado | zafada | |||||
plural | zafados | zafadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | zafo | zafastú zafásvos |
zafa | zafamos | zafáis | zafan | |
imperfect | zafaba | zafabas | zafaba | zafábamos | zafabais | zafaban | |
preterite | zafé | zafaste | zafó | zafamos | zafasteis | zafaron | |
future | zafaré | zafarás | zafará | zafaremos | zafaréis | zafarán | |
conditional | zafaría | zafarías | zafaría | zafaríamos | zafaríais | zafarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | zafe | zafestú zafésvos2 |
zafe | zafemos | zaféis | zafen | |
imperfect (ra) |
zafara | zafaras | zafara | zafáramos | zafarais | zafaran | |
imperfect (se) |
zafase | zafases | zafase | zafásemos | zafaseis | zafasen | |
future1 | zafare | zafares | zafare | zafáremos | zafareis | zafaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | zafatú zafávos |
zafe | zafemos | zafad | zafen | ||
negative | no zafes | no zafe | no zafemos | no zaféis | no zafen |
Selected combined forms of zafar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive zafar | |||||||
dative | zafarme | zafarte | zafarle, zafarse | zafarnos | zafaros | zafarles, zafarse | |
accusative | zafarme | zafarte | zafarlo, zafarla, zafarse | zafarnos | zafaros | zafarlos, zafarlas, zafarse | |
with gerund zafando | |||||||
dative | zafándome | zafándote | zafándole, zafándose | zafándonos | zafándoos | zafándoles, zafándose | |
accusative | zafándome | zafándote | zafándolo, zafándola, zafándose | zafándonos | zafándoos | zafándolos, zafándolas, zafándose | |
with informal second-person singular tú imperative zafa | |||||||
dative | záfame | záfate | záfale | záfanos | not used | záfales | |
accusative | záfame | záfate | záfalo, záfala | záfanos | not used | záfalos, záfalas | |
with informal second-person singular vos imperative zafá | |||||||
dative | zafame | zafate | zafale | zafanos | not used | zafales | |
accusative | zafame | zafate | zafalo, zafala | zafanos | not used | zafalos, zafalas | |
with formal second-person singular imperative zafe | |||||||
dative | záfeme | not used | záfele, záfese | záfenos | not used | záfeles | |
accusative | záfeme | not used | záfelo, záfela, záfese | záfenos | not used | záfelos, záfelas | |
with first-person plural imperative zafemos | |||||||
dative | not used | zafémoste | zafémosle | zafémonos | zafémoos | zafémosles | |
accusative | not used | zafémoste | zafémoslo, zafémosla | zafémonos | zafémoos | zafémoslos, zafémoslas | |
with informal second-person plural imperative zafad | |||||||
dative | zafadme | not used | zafadle | zafadnos | zafaos | zafadles | |
accusative | zafadme | not used | zafadlo, zafadla | zafadnos | zafaos | zafadlos, zafadlas | |
with formal second-person plural imperative zafen | |||||||
dative | záfenme | not used | záfenle | záfennos | not used | záfenles, záfense | |
accusative | záfenme | not used | záfenlo, záfenla | záfennos | not used | záfenlos, záfenlas, záfense |
Descendants
- → Portuguese: safar
Further reading
- “zafar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Uzbek
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.