yön

See also: yon, yōen, and -yon

Finnish

Noun

yön

  1. Genitive singular form of yö.

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic [Term?].

Noun

yön (definite accusative yönü, plural yönler)

  1. direction

Declension
Inflection
Nominative yön
Definite accusative yönü
Singular Plural
Nominative yön yönler
Definite accusative yönü yönleri
Dative yöne yönlere
Locative yönde yönlerde
Ablative yönden yönlerden
Genitive yönün yönlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular yönüm yönlerim
2nd singular yönün yönlerin
3rd singular yönü yönleri
1st plural yönümüz yönlerimiz
2nd plural yönünüz yönleriniz
3rd plural yönleri yönleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular yönüm yönlerim
2nd singular yönsün yönlersin
3rd singular yön
yöndür		 yönler
yönlerdir
1st plural yönüz yönleriz
2nd plural yönsünüz yönlersiniz
3rd plural yönler yönlerdir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.