wzmóc

Polish

Etymology

From wz- +‎ móc.

Pronunciation
  • IPA(key): /vzmut͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡s
  • Syllabification: wzmóc

Verb

wzmóc pf (imperfective wzmagać)

  1. (transitive) to intensify, to redouble
  2. (reflexive) to pick up, to increase, to intensify

Conjugation
Conjugation of wzmóc pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzmóc
future tense 1st wzmogę wzmożemy
2nd wzmożesz wzmożecie
3rd wzmoże wzmogą
impersonal wzmoże się
past tense 1st wzmogłem wzmogłam wzmogliśmy wzmogłyśmy
2nd wzmogłeś wzmogłaś wzmogliście wzmogłyście
3rd wzmógł wzmogła wzmogło wzmogli wzmogły
impersonal wzmożono
conditional 1st wzmógłbym wzmogłabym wzmoglibyśmy wzmogłybyśmy
2nd wzmógłbyś wzmogłabyś wzmoglibyście wzmogłybyście
3rd wzmógłby wzmogłaby wzmogłoby wzmogliby wzmogłyby
impersonal wzmożono by
imperative 1st niech wzmogę wzmóżmy
2nd wzmóż wzmóżcie
3rd niech wzmoże niech wzmogą
passive adjectival participle wzmożony wzmożona wzmożone wzmożeni wzmożone
anterior adverbial participle wzmógłszy
verbal noun wzmożenie

Further reading
  • wzmóc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wzmóc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.