wdrapać

Polish

Etymology

From w- +‎ drapać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvdra.pat͡ɕ/
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: wdra‧pać

Verb

wdrapać pf (imperfective wdrapywać)

  1. (reflexive) to scale, to climb [+ na (accusative) = something]
    Synonyms: wedrzeć się, wspiąć się

Conjugation
Conjugation of wdrapać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wdrapać
future tense 1st wdrapię wdrapiemy
2nd wdrapiesz wdrapiecie
3rd wdrapie wdrapią
impersonal wdrapie się
past tense 1st wdrapałem wdrapałam wdrapaliśmy wdrapałyśmy
2nd wdrapałeś wdrapałaś wdrapaliście wdrapałyście
3rd wdrapał wdrapała wdrapało wdrapali wdrapały
impersonal wdrapano
conditional 1st wdrapałbym wdrapałabym wdrapalibyśmy wdrapałybyśmy
2nd wdrapałbyś wdrapałabyś wdrapalibyście wdrapałybyście
3rd wdrapałby wdrapałaby wdrapałoby wdrapaliby wdrapałyby
impersonal wdrapano by
imperative 1st niech wdrapię wdrapmy
2nd wdrap wdrapcie
3rd niech wdrapie niech wdrapią
anterior adverbial participle wdrapawszy
verbal noun wdrapanie

Further reading
  • wdrapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wdrapać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.