wcielony

Polish

Etymology

From wcielić +‎ -ony.

Pronunciation

IPA^(key): /ft͡ɕɛˈlɔ.nɨ/

Participle

wcielony

passive adjectival participle of wcielić, embodied

Declension

declension of wcielony

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	wcielony		wcielone	wcielona	wcieleni	wcielone
genitive	wcielonego			wcielonej	wcielonych
dative	wcielonemu			wcielonej	wcielonym
accusative	wcielonego	wcielony	wcielone	wcieloną	wcielonych	wcielone
instrumental	wcielonym			wcieloną	wcielonymi
locative	wcielonym			wcielonej	wcielonych

Further reading

wcielony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wcielony in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.