vitja

Faroese

Pronunciation

IPA(key): /ˈviːt͡ʃa/

Verb

vitja (third person singular past indicative vitjaði, third person plural past indicative vitjaðu, supine vitjað)

  1. to visit

Conjugation
Conjugation of vitja (group v-30)
infinitive vitja
supine vitjað
participle (a6)1 vitjandi vitjaður
present past
first singular vitji vitjaði
second singular vitjar vitjaði
third singular vitjar vitjaði
plural vitja vitjaðu
imperative
singular vitja!
plural vitjið!
1Only the past participle being declined.

Finnish

Etymology

Borrowed from Old Norse viðja. Doublet of vitsa.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʋitjɑ/, [ˈʋit̪jɑ]
  • Rhymes: -itjɑ
  • Syllabification(key): vit‧ja

Noun

vitja

  1. (usually in the plural) chain
    Synonym: ketju
  2. ponyfoot (any plant of the genus Dichondra)

Declension
Inflection of vitja (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative vitja vitjat
genitive vitjan vitjojen
partitive vitjaa vitjoja
illative vitjaan vitjoihin
singular plural
nominative vitja vitjat
accusative nom. vitja vitjat
gen. vitjan
genitive vitjan vitjojen
vitjainrare
partitive vitjaa vitjoja
inessive vitjassa vitjoissa
elative vitjasta vitjoista
illative vitjaan vitjoihin
adessive vitjalla vitjoilla
ablative vitjalta vitjoilta
allative vitjalle vitjoille
essive vitjana vitjoina
translative vitjaksi vitjoiksi
instructive — vitjoin
abessive vitjatta vitjoitta
comitative — vitjoineen
Possessive forms of vitja (type kala)
possessor singular plural
1st person vitjani vitjamme
2nd person vitjasi vitjanne
3rd person vitjansa

Icelandic

Verb

vitja (weak verb, third-person singular past indicative vitjaði, supine vitjað)

  1. (with genitive) to visit

Conjugation
vitja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að vitja
supine
(sagnbót)		 vitjað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 vitjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég vitja við vitjum present
(nútíð)		 ég vitji við vitjum
þú vitjar þið vitjið þú vitjir þið vitjið
hann, hún, það vitjar þeir, þær, þau vitja hann, hún, það vitji þeir, þær, þau vitji
past
(þátíð)		 ég vitjaði við vitjuðum past
(þátíð)		 ég vitjaði við vitjuðum
þú vitjaðir þið vitjuðuð þú vitjaðir þið vitjuðuð
hann, hún, það vitjaði þeir, þær, þau vitjuðu hann, hún, það vitjaði þeir, þær, þau vitjuðu
imperative
(boðháttur)		 vitja (þú) vitjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
vitjaðu vitjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vitjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að vitjast
supine
(sagnbót)		 vitjast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 vitjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég vitjast við vitjumst present
(nútíð)		 ég vitjist við vitjumst
þú vitjast þið vitjist þú vitjist þið vitjist
hann, hún, það vitjast þeir, þær, þau vitjast hann, hún, það vitjist þeir, þær, þau vitjist
past
(þátíð)		 ég vitjaðist við vitjuðumst past
(þátíð)		 ég vitjaðist við vitjuðumst
þú vitjaðist þið vitjuðust þú vitjaðist þið vitjuðust
hann, hún, það vitjaðist þeir, þær, þau vitjuðust hann, hún, það vitjaðist þeir, þær, þau vitjuðust
imperative
(boðháttur)		 vitjast (þú) vitjist (þið)
Forms with appended personal pronoun
vitjastu vitjisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vitjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 vitjaður vitjuð vitjað vitjaðir vitjaðar vitjuð
accusative
(þolfall)		 vitjaðan vitjaða vitjað vitjaða vitjaðar vitjuð
dative
(þágufall)		 vitjuðum vitjaðri vitjuðu vitjuðum vitjuðum vitjuðum
genitive
(eignarfall)		 vitjaðs vitjaðrar vitjaðs vitjaðra vitjaðra vitjaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 vitjaði vitjaða vitjaða vitjuðu vitjuðu vitjuðu
accusative
(þolfall)		 vitjaða vitjuðu vitjaða vitjuðu vitjuðu vitjuðu
dative
(þágufall)		 vitjaða vitjuðu vitjaða vitjuðu vitjuðu vitjuðu
genitive
(eignarfall)		 vitjaða vitjuðu vitjaða vitjuðu vitjuðu vitjuðu

Derived terms

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse vitja.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʋiça/

Verb

vitja (present tense vitjar, past tense vitja, past participle vitja, passive infinitive vitjast, present participle vitjande, imperative vitja/vitj)

  1. to visit
    Når skal du vitja oss?
    When will you visit us?

Synonyms

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.