vankkurit
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *vankkuri (compare Estonian vanker, Ingrian vankkurit, Votic vankkuri), of unknown further etymology; possibly a Germanic borrowing from an unidentified etymon.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɑŋkːurit/, [ˈʋɑŋkːurit̪]
- Rhymes: -ɑŋkːurit
- Syllabification(key): vank‧ku‧rit
Declension
| Inflection of vankkurit (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | — | vankkurit | |
| genitive | — | vankkurien vankkureiden vankkureitten | |
| partitive | — | vankkureita vankkureja | |
| illative | — | vankkureihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | — | vankkurit | |
| accusative | nom. | — | vankkurit |
| gen. | — | ||
| genitive | — | vankkurien vankkureiden vankkureitten | |
| partitive | — | vankkureita vankkureja | |
| inessive | — | vankkureissa | |
| elative | — | vankkureista | |
| illative | — | vankkureihin | |
| adessive | — | vankkureilla | |
| ablative | — | vankkureilta | |
| allative | — | vankkureille | |
| essive | — | vankkureina | |
| translative | — | vankkureiksi | |
| instructive | — | vankkurein | |
| abessive | — | vankkureitta | |
| comitative | — | vankkureineen | |
| Possessive forms of vankkurit (type paperi) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | vankkurini | vankkurimme |
| 2nd person | vankkurisi | vankkurinne |
| 3rd person | vankkurinsa | |
Derived terms
- härkävankkurit
- vankkurikaravaani
- vankkuriteltta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.