vankkurit
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *vankkuri (compare Estonian vanker, Ingrian vankkurit, Votic vankkuri), of unknown further etymology; possibly a Germanic borrowing from an unidentified etymon.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɑŋkːurit/, [ˈʋɑŋkːurit̪]
- Rhymes: -ɑŋkːurit
- Syllabification(key): vank‧ku‧rit
Declension
Inflection of vankkurit (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | — | vankkurit | |
genitive | — | vankkurien vankkureiden vankkureitten | |
partitive | — | vankkureita vankkureja | |
illative | — | vankkureihin | |
singular | plural | ||
nominative | — | vankkurit | |
accusative | nom. | — | vankkurit |
gen. | — | ||
genitive | — | vankkurien vankkureiden vankkureitten | |
partitive | — | vankkureita vankkureja | |
inessive | — | vankkureissa | |
elative | — | vankkureista | |
illative | — | vankkureihin | |
adessive | — | vankkureilla | |
ablative | — | vankkureilta | |
allative | — | vankkureille | |
essive | — | vankkureina | |
translative | — | vankkureiksi | |
instructive | — | vankkurein | |
abessive | — | vankkureitta | |
comitative | — | vankkureineen |
Possessive forms of vankkurit (type paperi) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | vankkurini | vankkurimme |
2nd person | vankkurisi | vankkurinne |
3rd person | vankkurinsa |
Derived terms
- härkävankkurit
- vankkurikaravaani
- vankkuriteltta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.