terbium

See also: Terbium

English

Chemical element
Tb
Previous: gadolinium (Gd)
Next: dysprosium (Dy)

Etymology

After Ytterby, Sweden, + -ium.

Pronunciation

  • enPR: tûrʹbē-əm
  • (US) IPA(key): /ˈtɝ.bi.əm/
    • (file)

Noun

terbium (uncountable)

  1. A metallic chemical element (symbol Tb) with an atomic number of 65: a soft, silvery-white, rare earth metal that is malleable and ductile.

Derived terms

Translations

Anagrams


Afrikaans

Chemical element
Tb
Previous: gadolinium (Gd)
Next: disprosium (Dy)

Pronunciation

  • (file)

Noun

terbium (uncountable)

  1. terbium

Danish

Noun

terbium

  1. terbium

Dutch

Chemical element
Tb
Previous: gadolinium (Gd)
Next: dysprosium (Dy)

Etymology

Borrowed. Named after Ytterby in Sweden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtɛr.biˌʏm/
  • (file)
  • Hyphenation: ter‧bi‧um
  • Rhymes: -ɛrbiʏm

Noun

terbium n (uncountable)

  1. terbium

Estonian

Noun

terbium (genitive terbiumi, partitive terbiumi or terbiumit)

  1. terbium

Declension


Finnish

Etymology

Internationalism (see English terbium).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈterbium/, [ˈt̪e̞rbium]
  • Rhymes: -erbium
  • Syllabification(key): ter‧bi‧um

Noun

terbium

  1. terbium

Declension

Inflection of terbium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative terbium terbiumit
genitive terbiumin terbiumien
partitive terbiumia terbiumeja
illative terbiumiin terbiumeihin
singular plural
nominative terbium terbiumit
accusative nom. terbium terbiumit
gen. terbiumin
genitive terbiumin terbiumien
partitive terbiumia terbiumeja
inessive terbiumissa terbiumeissa
elative terbiumista terbiumeista
illative terbiumiin terbiumeihin
adessive terbiumilla terbiumeilla
ablative terbiumilta terbiumeilta
allative terbiumille terbiumeille
essive terbiumina terbiumeina
translative terbiumiksi terbiumeiksi
instructive terbiumein
abessive terbiumitta terbiumeitta
comitative terbiumeineen
Possessive forms of terbium (type risti)
possessor singular plural
1st person terbiumini terbiumimme
2nd person terbiumisi terbiuminne
3rd person terbiuminsa

French

Pronunciation

  • IPA(key): /tɛʁ.bjɔm/
  • (file)

Noun

terbium m (uncountable)

  1. terbium

Further reading


Hungarian

Chemical element
Tb
Previous: gadolínium (Gd)
Next: diszprózium (Dy)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtɛrbijum]
  • Hyphenation: ter‧bi‧um
  • Rhymes: -um

Noun

terbium (usually uncountable, plural terbiumok)

  1. terbium (chemical element)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative terbium terbiumok
accusative terbiumot terbiumokat
dative terbiumnak terbiumoknak
instrumental terbiummal terbiumokkal
causal-final terbiumért terbiumokért
translative terbiummá terbiumokká
terminative terbiumig terbiumokig
essive-formal terbiumként terbiumokként
essive-modal
inessive terbiumban terbiumokban
superessive terbiumon terbiumokon
adessive terbiumnál terbiumoknál
illative terbiumba terbiumokba
sublative terbiumra terbiumokra
allative terbiumhoz terbiumokhoz
elative terbiumból terbiumokból
delative terbiumról terbiumokról
ablative terbiumtól terbiumoktól
non-attributive
possessive - singular
terbiumé terbiumoké
non-attributive
possessive - plural
terbiuméi terbiumokéi
Possessive forms of terbium
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. terbiumom terbiumaim
2nd person sing. terbiumod terbiumaid
3rd person sing. terbiuma terbiumai
1st person plural terbiumunk terbiumaink
2nd person plural terbiumotok terbiumaitok
3rd person plural terbiumuk terbiumaik

Latin

Pronunciation

Noun

terbium n (genitive terbiī); second declension

  1. terbium

Declension

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative terbium terbia
Genitive terbiī terbiōrum
Dative terbiō terbiīs
Accusative terbium terbia
Ablative terbiō terbiīs
Vocative terbium terbia

Limburgish

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtæ˨ʁbjɔ˧m]

Noun

terbium n

  1. (uncountable) terbium
  2. A part of terbium

Inflection


Malay

Chemical element
Tb
Previous: gadolinium (Gd)
Next: disprosium (Dy)

Etymology

From English terbium, from Swedish Ytterby.

Pronunciation

  • IPA(key): [tə(r)biom], [tə(r)biəm]
  • Rhymes: -iom, -jom, -om

Noun

terbium

  1. terbium (chemical element)

Slovak

Chemical element
Tb
Previous: gadolínium (Gd)
Next: dysprózium (Dy)

Etymology

From the Swedish town of Ytterby.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtɛrbium/

Noun

terbium n (genitive singular terbia, declension pattern of mesto)

  1. terbium (element)

Declension

Derived terms

  • terbiový

Further reading

  • terbium in Slovak dictionaries at slovnik.juls.savba.sk

Swedish

Chemical element
Tb
Previous: gadolinium (Gd)
Next: dysprosium (Dy)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtɛrbɪɵm/

Noun

terbium n

  1. terbium

Declension

Declension of terbium 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative terbium terbiumet
Genitive terbiums terbiumets
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.