tanggung jawab

Indonesian

Alternative forms

Etymology

Compound of tanggung (to bear) + jawab (to answer), inherited from Malay tanggungjawab.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtaŋɡʊŋ ˈd͡ʒawap̚]

Noun

tanggung jawab (first-person possessive tanggung jawabku, second-person possessive tanggung jawabmu, third-person possessive tanggung jawabnya)

  1. responsibility.

Verb

tanggung jawab

  1. to being responsible

Conjugation

Conjugation of tanggung jawab (ber-, intransitive)
Root tanggung jawab
Active Involuntary Passive Imperative Jussive
Active bertanggungjawab tertanggungjawab ditanggungjawab tanggungjawab tanggungjawablah
Locative
Causative / Applicative1 menanggungjawabkan tertanggungjawabkan ditanggungjawabkan tanggungjawabkan tanggungjawabkanlah
Causative
Locative
Causative / Applicative1 mempertanggungjawabkan terpertanggungjawabkan dipertanggungjawabkan pertanggungjawabkan pertanggungjawabkanlah
1The -kan row is either causative or applicative, with transitive roots it mostly has applicative meaning.
Notes:
Some of these forms do normally not exist or are rarely used in standard Indonesian. Some forms may also change meaning.

Derived terms

  • bertanggung jawab
  • mempertanggungjawabkan
  • menanggungjawabi
  • penanggung jawab
  • pertanggungjawaban

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.