taikakalu

Finnish

Etymology

taika + kalu

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtɑi̯kɑˌkɑlu/, [ˈt̪ɑi̯kɑˌkɑlu]
  • Rhymes: -ɑlu
  • Syllabification(key): tai‧ka‧ka‧lu

Noun

taikakalu

  1. charm, amulet, fetish, talisman (an item thought to have magical powers)

Declension

Inflection of taikakalu (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative taikakalu taikakalut
genitive taikakalun taikakalujen
partitive taikakalua taikakaluja
illative taikakaluun taikakaluihin
singular plural
nominative taikakalu taikakalut
accusative nom. taikakalu taikakalut
gen. taikakalun
genitive taikakalun taikakalujen
partitive taikakalua taikakaluja
inessive taikakalussa taikakaluissa
elative taikakalusta taikakaluista
illative taikakaluun taikakaluihin
adessive taikakalulla taikakaluilla
ablative taikakalulta taikakaluilta
allative taikakalulle taikakaluille
essive taikakaluna taikakaluina
translative taikakaluksi taikakaluiksi
instructive taikakaluin
abessive taikakalutta taikakaluitta
comitative taikakaluineen
Possessive forms of taikakalu (type valo)
possessor singular plural
1st person taikakaluni taikakalumme
2nd person taikakalusi taikakalunne
3rd person taikakalunsa

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.