tín
Faroese
Pronunciation
- IPA(key): [tʰʊiːjn]
Etymology 1
See tú.
Declension
Faroese personal pronouns
| Personal pronouns (Persónsfornøvn) | |||||
| Singular (eintal) | 1st person | 2nd person | 3rd person masc. | 3rd person fem. | 3rd person neut. |
| Nominative (hvørfall) | eg, jeg | tú | hann | hon | tað |
| Accusative (hvønnfall) | meg, mjeg | teg, tjeg | hana | ||
| Dative (hvørjumfall) | mær | tær | honum | henni | tí |
| Genitive (hvørsfall) | mín | tín | hansara, hans† | hennara, hennar† | tess |
| Plural (fleirtal) | 1st person | 2nd person | 3rd person masc. | 3rd person fem. | 3rd person neut. |
| Nominative (hvørfall) | vit | tit | teir | tær | tey |
| Accusative (hvønnfall) | okkum | tykkum | |||
| Dative (hvørjumfall) | teimum, teim† | ||||
| Genitive (hvørsfall) | okkara | tykkara | teirra | ||
Etymology 2
From Old Norse þínn, from Proto-Germanic *þīnaz (“your”), from Proto-Indo-European *téynos.
Declension
| Possessive pronoun - ognarfornavn | |||
| Singular (eintal) | m | f | n |
| Nominative (hvørfall) | tín | tín | títt |
| Accusative (hvønnfall) | tína | ||
| Dative (hvørjumfall) | tínum | tíni / tínari | tínum |
| Genitive (hvørsfall) | (tíns) | (tínar) | (tíns) |
| Plural (fleirtal) | m | f | n |
| Nominative (hvørfall) | tínir | tínar | tíni |
| Accusative (hvønnfall) | tínar | ||
| Dative (hvørjumfall) | tínum | ||
| Genitive (hvørsfall) | (tína) | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.