szpic

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ʂpit͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡s
  • Syllabification: szpic

Etymology 1

Borrowed from German Spitze, from Middle High German, from Old High German, from Proto-Germanic *spitjaz.

Noun

szpic m inan

  1. point (sharp end of a weapon)
    Synonym: sztych
Declension
Declension of szpic
singular plural
nominative szpic szpice
genitive szpica szpiców
dative szpicowi szpicom
accusative szpic szpice
instrumental szpicem szpicami
locative szpicu szpicach
vocative szpicu szpice

Etymology 2

Borrowed from German Spitz.

Noun

szpic m anim

  1. spitz (dog)
Declension
Declension of szpic
singular plural
nominative szpic szpice
genitive szpica szpiców
dative szpicowi szpicom
accusative szpica szpice
instrumental szpicem szpicami
locative szpicu szpicach
vocative szpicu szpice

Further reading
  • szpic in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szpic in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.