sverta

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsvɛr̥ta/
    Rhymes: -ɛr̥ta

Etymology 1

From Proto-Germanic *swartijaną, from *swartaz (“black”).

Verb

sverta (weak verb, third-person singular past indicative sverti, supine svert)

  1. (transitive, with accusative) to black, to blacken, to color black
    Á ég að sverta skóna þína?
    Shall I blacken your shoes?
  2. (transitive, with accusative) to blacken, sully (reputation, etc.)
    Hún sverti mannorð hans.
    She sullied his reputation.
Conjugation
sverta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sverta
supine
(sagnbót)		 svert
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 svertandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sverti við svertum present
(nútíð)		 ég sverti við svertum
þú svertir þið svertið þú svertir þið svertið
hann, hún, það svertir þeir, þær, þau sverta hann, hún, það sverti þeir, þær, þau sverti
past
(þátíð)		 ég sverti við svertum past
(þátíð)		 ég sverti við svertum
þú svertir þið svertuð þú svertir þið svertuð
hann, hún, það sverti þeir, þær, þau svertu hann, hún, það sverti þeir, þær, þau svertu
imperative
(boðháttur)		 svert (þú) svertið (þið)
Forms with appended personal pronoun
svertu svertiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svertast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að svertast
supine
(sagnbót)		 sverst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 svertandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég svertist við svertumst present
(nútíð)		 ég svertist við svertumst
þú svertist þið svertist þú svertist þið svertist
hann, hún, það svertist þeir, þær, þau svertast hann, hún, það svertist þeir, þær, þau svertist
past
(þátíð)		 ég svertist við svertumst past
(þátíð)		 ég svertist við svertumst
þú svertist þið svertust þú svertist þið svertust
hann, hún, það svertist þeir, þær, þau svertust hann, hún, það svertist þeir, þær, þau svertust
imperative
(boðháttur)		 sverst (þú) svertist (þið)
Forms with appended personal pronoun
sverstu svertisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svertur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 svertur svert svert svertir svertar svert
accusative
(þolfall)		 svertan sverta svert sverta svertar svert
dative
(þágufall)		 svertum svertri svertu svertum svertum svertum
genitive
(eignarfall)		 sverts svertrar sverts svertra svertra svertra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sverti sverta sverta svertu svertu svertu
accusative
(þolfall)		 sverta svertu sverta svertu svertu svertu
dative
(þágufall)		 sverta svertu sverta svertu svertu svertu
genitive
(eignarfall)		 sverta svertu sverta svertu svertu svertu

Etymology 2

From Proto-Germanic *swartijǭ (whence also German Schwärze), derived from *swartaz (“black”) (whence Icelandic svartur).

Noun

sverta f (genitive singular svertu, nominative plural svertur)

  1. (uncountable) a black colorant, especially shoe polish and ink (in printing)
  2. (uncountable) black smudges, spots, etc.
  3. (uncountable, figuratively) a black spot (on someone’s reputation)
  4. (uncountable) blackness
  5. (obsolete) An appellation for a fox.
  6. (countable, lichenology) One of several species of lichenized fungi in the genus Verrucaria and related genera within the family Verrucariaceae.
Declension
declension of sverta
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sverta svertan svertur sverturnar
accusative svertu svertuna svertur sverturnar
dative svertu svertunni svertum svertunum
genitive svertu svertunnar sverta/svertna svertanna/svertnanna
Derived terms
  • ofnsverta
  • prentsverta
  • skósverta

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.