strzyc

Polish

Inherited from Old Polish strzyc, from Proto-Slavic *striťi (stem *strig-), from Proto-Indo-European *streyg- (“to stroke, rub, shear”). Doublet of strajkować (“to strike”) and strychować (“to graze, to level, to line, to separate, to shell”).

strzyc impf (perfective ostrzyc)

(transitive) to shear, to cut, to clip, to trim
Synonyms: ścinać, obcinać, okrawać, przycinać, trymować
(transitive) to fleece
Synonym: golić
(reflexive) to shear oneself, to cut one's own hair
(reflexive) to get a haircut

Conjugation of strzyc impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		strzyc
present tense	1^st	strzygę			strzyżemy
	2^nd	strzyżesz			strzyżecie
	3^rd	strzyże			strzygą
	impersonal	strzyże się
past tense	1^st	strzygłem	strzygłam		strzygliśmy	strzygłyśmy
	2^nd	strzygłeś	strzygłaś		strzygliście	strzygłyście
	3^rd	strzygł	strzygła	strzygło	strzygli	strzygły
	impersonal	strzyżono
future tense	1^st	będę strzygł, będę strzyc	będę strzygła, będę strzyc		będziemy strzygli, będziemy strzyc	będziemy strzygły, będziemy strzyc
	2^nd	będziesz strzygł, będziesz strzyc	będziesz strzygła, będziesz strzyc		będziecie strzygli, będziecie strzyc	będziecie strzygły, będziecie strzyc
	3^rd	będzie strzygł, będzie strzyc	będzie strzygła, będzie strzyc	będzie strzygło, będzie strzyc	będą strzygli, będą strzyc	będą strzygły, będą strzyc
	impersonal	będzie strzyc się
conditional	1^st	strzygłbym	strzygłabym		strzyglibyśmy	strzygłybyśmy
	2^nd	strzygłbyś	strzygłabyś		strzyglibyście	strzygłybyście
	3^rd	strzygłby	strzygłaby	strzygłoby	strzygliby	strzygłyby
	impersonal	strzyżono by
imperative	1^st	niech strzygę			strzyżmy
	2^nd	strzyż			strzyżcie
	3^rd	niech strzyże			niech strzygą
active adjectival participle		strzygący	strzygąca	strzygące	strzygący	strzygące
passive adjectival participle		strzyżony	strzyżona	strzyżone	strzyżeni	strzyżone
contemporary adverbial participle		strzygąc
verbal noun		strzyżenie

nouns

verbs