sprzymierzeniec
Polish
Etymology
From sprzymierzenie + -iec.
Pronunciation
- IPA(key): /spʂɨ.mʲɛˈʐɛ.ɲɛt͡s/
Audio (file)
Declension
declension of sprzymierzeniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sprzymierzeniec | sprzymierzeńcy |
| genitive | sprzymierzeńca | sprzymierzeńców |
| dative | sprzymierzeńcowi | sprzymierzeńcom |
| accusative | sprzymierzeńca | sprzymierzeńców |
| instrumental | sprzymierzeńcem | sprzymierzeńcami |
| locative | sprzymierzeńcu | sprzymierzeńcach |
| vocative | sprzymierzeńcze | sprzymierzeńcy |
Further reading
- sprzymierzeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprzymierzeniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.