siunata

Estonian

Verb

siunata

  1. Da-infinitive of siunama.

Finnish

Etymology

Borrowed from Old Swedish sighna (compare Swedish signa), ultimately from Latin signō.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsiu̯nɑtɑˣ/, [ˈs̠iu̯nɑt̪ɑ(ʔ)]
  • Rhymes: -iunɑtɑ
  • Syllabification(key): siu‧na‧ta

Verb

siunata

  1. (transitive) to bless (also figuratively)

Conjugation
Inflection of siunata (Kotus type 73/salata, no gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. siunaan en siunaa 1st sing. olen siunannut en ole siunannut
2nd sing. siunaat et siunaa 2nd sing. olet siunannut et ole siunannut
3rd sing. siunaa ei siunaa 3rd sing. on siunannut ei ole siunannut
1st plur. siunaamme emme siunaa 1st plur. olemme siunanneet emme ole siunanneet
2nd plur. siunaatte ette siunaa 2nd plur. olette siunanneet ette ole siunanneet
3rd plur. siunaavat eivät siunaa 3rd plur. ovat siunanneet eivät ole siunanneet
passive siunataan ei siunata passive on siunattu ei ole siunattu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. siunasin en siunannut 1st sing. olin siunannut en ollut siunannut
2nd sing. siunasit et siunannut 2nd sing. olit siunannut et ollut siunannut
3rd sing. siunasi ei siunannut 3rd sing. oli siunannut ei ollut siunannut
1st plur. siunasimme emme siunanneet 1st plur. olimme siunanneet emme olleet siunanneet
2nd plur. siunasitte ette siunanneet 2nd plur. olitte siunanneet ette olleet siunanneet
3rd plur. siunasivat eivät siunanneet 3rd plur. olivat siunanneet eivät olleet siunanneet
passive siunattiin ei siunattu passive oli siunattu ei ollut siunattu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. siunaisin en siunaisi 1st sing. olisin siunannut en olisi siunannut
2nd sing. siunaisit et siunaisi 2nd sing. olisit siunannut et olisi siunannut
3rd sing. siunaisi ei siunaisi 3rd sing. olisi siunannut ei olisi siunannut
1st plur. siunaisimme emme siunaisi 1st plur. olisimme siunanneet emme olisi siunanneet
2nd plur. siunaisitte ette siunaisi 2nd plur. olisitte siunanneet ette olisi siunanneet
3rd plur. siunaisivat eivät siunaisi 3rd plur. olisivat siunanneet eivät olisi siunanneet
passive siunattaisiin ei siunattaisi passive olisi siunattu ei olisi siunattu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. — — 1st sing. — —
2nd sing. siunaa älä siunaa 2nd sing. ole siunannut älä ole siunannut
3rd sing. siunatkoon älköön siunatko 3rd sing. olkoon siunannut älköön olko siunannut
1st plur. siunatkaamme älkäämme siunatko 1st plur. olkaamme siunanneet älkäämme olko siunanneet
2nd plur. siunatkaa älkää siunatko 2nd plur. olkaa siunanneet älkää olko siunanneet
3rd plur. siunatkoot älkööt siunatko 3rd plur. olkoot siunanneet älkööt olko siunanneet
passive siunattakoon älköön siunattako passive olkoon siunattu älköön olko siunattu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. siunannen en siunanne 1st sing. lienen siunannut en liene siunannut
2nd sing. siunannet et siunanne 2nd sing. lienet siunannut et liene siunannut
3rd sing. siunannee ei siunanne 3rd sing. lienee siunannut ei liene siunannut
1st plur. siunannemme emme siunanne 1st plur. lienemme siunanneet emme liene siunanneet
2nd plur. siunannette ette siunanne 2nd plur. lienette siunanneet ette liene siunanneet
3rd plur. siunannevat eivät siunanne 3rd plur. lienevät siunanneet eivät liene siunanneet
passive siunattaneen ei siunattane passive lienee siunattu ei liene siunattu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st siunata present siunaava siunattava
long 1st2 siunatakseen past siunannut siunattu
2nd inessive1 siunatessa siunattaessa agent1, 3 siunaama
instructive siunaten — negative siunaamaton
3rd inessive siunaamassa — 1) Usually with a possessive suffix.

2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural.
3) Does not exist in the case of intransitive verbs. Do not confuse with nouns formed with the -ma suffix or the 3rd infinitives.

elative siunaamasta —
illative siunaamaan —
adessive siunaamalla —
abessive siunaamatta —
instructive siunaaman siunattaman
4th nominative siunaaminen
partitive siunaamista
5th2 siunaamaisillaan

Anagrams

Ingrian

Etymology

Ultimately from Old Swedish sighna, possibly via Finnish siunata.

Pronunciation
  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈsiu̯nɑtɑ/, [ˈs̠iu̯nəd]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈsiu̯nɑtɑ/, [ˈʃiu̯nɑd̥ɑ]
  • Rhymes: -iu̯nɑtɑ
  • Hyphenation: siu‧na‧ta

Verb

siunata

  1. (transitive) to bless

Conjugation
Conjugation of siunata (type 16/maata, no gradation)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular siunaan en siunaa 1st singular oon siunant, oon siunannut en oo siunant, en oo siunannut
2nd singular siunaat et siunaa 2nd singular oot siunant, oot siunannut et oo siunant, et oo siunannut
3rd singular siunajaa ei siunaa 3rd singular ono siunant, ono siunannut ei oo siunant, ei oo siunannut
1st plural siunaamma emmä siunaa 1st plural oomma siunanneet emmä oo siunanneet
2nd plural siunaatta että siunaa 2nd plural ootta siunanneet että oo siunanneet
3rd plural siunajaat1), siunaavat2), siunataa evät siunaa 3rd plural ovat siunanneet evät oo siunanneet
impersonal siunataa ei siunata impersonal ono siunattu ei oo siunattu
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular siunaisin en siunant, en siunannut 1st singular olin siunant, olin siunannut en olt siunant, en olt siunannut
2nd singular siunaisit, siunaist1) et siunant, et siunannut 2nd singular olit siunant, olit siunannut et olt siunant, et olt siunannut
3rd singular siunais ei siunant, ei siunannut 3rd singular oli siunant, oli siunannut ei olt siunant, ei olt siunannut
1st plural siunaisimma emmä siunanneet 1st plural olimma siunanneet emmä olleet siunanneet
2nd plural siunaisitta että siunanneet 2nd plural olitta siunanneet että olleet siunanneet
3rd plural siunaisiit1), siunaisivat2), siunattii evät siunanneet 3rd plural olivat siunanneet evät olleet siunanneet
impersonal siunattii ei siunattu impersonal oli siunattu ei olt siunattu
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular siunajaisin en siunajais 1st singular olisin siunant, olisin siunannut en olis siunant, en olis siunannut
2nd singular siunajaisit, siunajaist1) et siunajais 2nd singular olisit siunant, olisit siunannut et olis siunant, et olis siunannut
3rd singular siunajais ei siunajais 3rd singular olis siunant, olis siunannut ei olis siunant, ei olis siunannut
1st plural siunajaisimma emmä siunajais 1st plural olisimma siunanneet emmä olis siunanneet
2nd plural siunajaisitta että siunajais 2nd plural olisitta siunanneet että olis siunanneet
3rd plural siunajaisiit1), siunajaisivat2), siunattais evät siunajais 3rd plural olisivat siunanneet evät olis siunanneet
impersonal siunattais ei siunattais impersonal olis siunattu ei olis siunattu
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular — — 1st singular — —
2nd singular siunaa elä siunaa 2nd singular oo siunant, oo siunannut elä oo siunant, elä oo siunannut
3rd singular siunatkoo elköö siunatko 3rd singular olkoo siunant, olkoo siunannut elköö olko siunant, elköö olko siunannut
1st plural — — 1st plural — —
2nd plural siunatkaa elkää siunatko 2nd plural olkaa siunanneet elkää olko siunanneet
3rd plural siunatkoot elkööt siunatko 3rd plural olkoot siunanneet elkööt olko siunanneet
impersonal siunattakkoo elköö siunattako impersonal olkoo siunattu elköö olko siunattu
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular siunannen en siunanne
2nd singular siunannet et siunanne
3rd singular siunannoo ei siunanne
1st plural siunannemma emmä siunanne
2nd plural siunannetta että siunanne
3rd plural siunannoot evät siunanne
impersonal siunattannoo ei siunattane
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st siunata present siunaava siunattava
2nd inessive siunatees past siunant, siunannut siunattu
instructive siunaten 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (siunatkaa) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative, or -kse to the potential.
***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative siunaamaa
inessive siunaamaas
elative siunaamast
abessive siunaamata
4th nominative siunaamiin
partitive siunaamista, siunaamist

References
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 530
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.