sfajczyć

Polish

Etymology

From s- +‎ fajczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsfaj.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ajt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: sfaj‧czyć

Verb

sfajczyć pf (imperfective fajczyć)

  1. (transitive, intransitive, colloquial) to smoke a pipe
    Synonym: pyknąć
  2. (reflexive, colloquial) to burn (to be consumed by fire)
    Synonyms: zgorzeć, spalić się, spłonąć

Conjugation
Conjugation of sfajczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sfajczyć
future tense 1st sfajczę sfajczymy
2nd sfajczysz sfajczycie
3rd sfajczy sfajczą
impersonal sfajczy się
past tense 1st sfajczyłem sfajczyłam sfajczyliśmy sfajczyłyśmy
2nd sfajczyłeś sfajczyłaś sfajczyliście sfajczyłyście
3rd sfajczył sfajczyła sfajczyło sfajczyli sfajczyły
impersonal sfajczono
conditional 1st sfajczyłbym sfajczyłabym sfajczylibyśmy sfajczyłybyśmy
2nd sfajczyłbyś sfajczyłabyś sfajczylibyście sfajczyłybyście
3rd sfajczyłby sfajczyłaby sfajczyłoby sfajczyliby sfajczyłyby
impersonal sfajczono by
imperative 1st niech sfajczę sfajczmy
2nd sfajcz sfajczcie
3rd niech sfajczy niech sfajczą
passive adjectival participle sfajczony sfajczona sfajczone sfajczeni sfajczone
anterior adverbial participle sfajczywszy
verbal noun sfajczenie
adjectives
  • fajczany
  • fajczarski
  • fajkowaty
  • fajkowy
adverb
  • fajkowato
nouns
  • faja
  • fajczarnia
  • fajczarz
  • fajczyna
  • fajczysko
  • fajeczka
  • fajka
  • fajka pokoju
  • fajkarnia
  • fajkarz
  • fajka wodna
verb
  • fajkować

Further reading
  • sfajczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sfajczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.