fajczyć

Polish

From fajka +‎ -yć.

fajczyć impf (perfective sfajczyć)

(transitive, intransitive, colloquial) to smoke a pipe
Synonym: pykać
(reflexive, colloquial) to burn (to be consumed by fire)
Synonyms: gorzeć, palić się, płonąć

Conjugation of fajczyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		fajczyć
present tense	1^st	fajczę			fajczymy
	2^nd	fajczysz			fajczycie
	3^rd	fajczy			fajczą
	impersonal	fajczy się
past tense	1^st	fajczyłem	fajczyłam		fajczyliśmy	fajczyłyśmy
	2^nd	fajczyłeś	fajczyłaś		fajczyliście	fajczyłyście
	3^rd	fajczył	fajczyła	fajczyło	fajczyli	fajczyły
	impersonal	fajczono
future tense	1^st	będę fajczył, będę fajczyć	będę fajczyła, będę fajczyć		będziemy fajczyli, będziemy fajczyć	będziemy fajczyły, będziemy fajczyć
	2^nd	będziesz fajczył, będziesz fajczyć	będziesz fajczyła, będziesz fajczyć		będziecie fajczyli, będziecie fajczyć	będziecie fajczyły, będziecie fajczyć
	3^rd	będzie fajczył, będzie fajczyć	będzie fajczyła, będzie fajczyć	będzie fajczyło, będzie fajczyć	będą fajczyli, będą fajczyć	będą fajczyły, będą fajczyć
	impersonal	będzie fajczyć się
conditional	1^st	fajczyłbym	fajczyłabym		fajczylibyśmy	fajczyłybyśmy
	2^nd	fajczyłbyś	fajczyłabyś		fajczylibyście	fajczyłybyście
	3^rd	fajczyłby	fajczyłaby	fajczyłoby	fajczyliby	fajczyłyby
	impersonal	fajczono by
imperative	1^st	niech fajczę			fajczmy
	2^nd	fajcz			fajczcie
	3^rd	niech fajczy			niech fajczą
active adjectival participle		fajczący	fajcząca	fajczące	fajczący	fajczące
passive adjectival participle		fajczony	fajczona	fajczone	fajczeni	fajczone
contemporary adverbial participle		fajcząc
verbal noun		fajczenie

adjectives

adverb

nouns

verb