runous
Finnish
Etymology
runo + -us. First attested in Carl Helenius: Suomalainen ja ruozalainen sanakirja ("Finnish and Swedish Dictionary", 1838).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrunous/, [ˈruno̞us̠]
- Rhymes: -unous
- Syllabification(key): ru‧no‧us
Declension
| Inflection of runous (Kotus type 40/kalleus, t-d gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | runous | runoudet | |
| genitive | runouden | runouksien | |
| partitive | runoutta | runouksia | |
| illative | runouteen | runouksiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | runous | runoudet | |
| accusative | nom. | runous | runoudet |
| gen. | runouden | ||
| genitive | runouden | runouksien | |
| partitive | runoutta | runouksia | |
| inessive | runoudessa | runouksissa | |
| elative | runoudesta | runouksista | |
| illative | runouteen | runouksiin | |
| adessive | runoudella | runouksilla | |
| ablative | runoudelta | runouksilta | |
| allative | runoudelle | runouksille | |
| essive | runoutena | runouksina | |
| translative | runoudeksi | runouksiksi | |
| instructive | — | runouksin | |
| abessive | runoudetta | runouksitta | |
| comitative | — | runouksineen | |
| Possessive forms of runous (type kalleus) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | runouteni | runoutemme |
| 2nd person | runoutesi | runoutenne |
| 3rd person | runoutensa | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.