rubare
Italian
Etymology
From Medieval Latin raubāre, from Proto-West Germanic *raubōn. Cognate with Portuguese roubar, Spanish robar, German rauben, Dutch roven.
Pronunciation
- IPA(key): /ruˈba.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ru‧bà‧re
Verb
rubàre (first-person singular present rùbo, first-person singular past historic rubài, past participle rubàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of rubàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rubàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rubàndo | |||
present participle | rubànte | past participle | rubàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rùbo | rùbi | rùba | rubiàmo | rubàte | rùbano |
imperfect | rubàvo | rubàvi | rubàva | rubavàmo | rubavàte | rubàvano |
past historic | rubài | rubàsti | rubò | rubàmmo | rubàste | rubàrono |
future | ruberò | ruberài | ruberà | ruberémo | ruberéte | ruberànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ruberèi | ruberésti | ruberèbbe, ruberébbe | ruberémmo | ruberéste | ruberèbbero, ruberébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rùbi | rùbi | rùbi | rubiàmo | rubiàte | rùbino |
imperfect | rubàssi | rubàssi | rubàsse | rubàssimo | rubàste | rubàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rùba | rùbi | rubiàmo | rubàte | rùbino | ||
negative imperative | non rubàre | non rùbi | non rubiàmo | non rubàte | non rùbino |
Synonyms
- depredare
- saccheggiare
- fare tabula rasa
- fare man bassa
- prendere a piene mani
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.