rozpustnica

Polish

Etymology

From rozpustnik +‎ -nica.

Pronunciation

IPA^(key): /rɔ.spuˈstɲi.t͡sa/
Audio (file)

Noun

rozpustnica f (masculine rozpustnik)

female debauchee, libertine
Synonym: bezwstydnica

Declension

declension of rozpustnica

	singular	plural
nominative	rozpustnica	rozpustnice
genitive	rozpustnicy	rozpustnic
dative	rozpustnicy	rozpustnicom
accusative	rozpustnicę	rozpustnice
instrumental	rozpustnicą	rozpustnicami
locative	rozpustnicy	rozpustnicach
vocative	rozpustnico	rozpustnice

Related terms

(verbs) rozpuścić, rozpuszczać
(nouns) rozpusta, rozpustność
(adjective) rozpustny
(adverb) rozpustnie

Further reading

rozpustnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozpustnica in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.