rozgrywka

Polish

Etymology

From rozgrywać +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈɡrɨf.ka/

Noun

rozgrywka f

  1. contest, strife
  2. (sports) match, game, tie
    Synonym: mecz
  3. (card games) play, gameplay

Declension
declension of rozgrywka
singular plural
nominative rozgrywka rozgrywki
genitive rozgrywki rozgrywek
dative rozgrywce rozgrywkom
accusative rozgrywkę rozgrywki
instrumental rozgrywką rozgrywkami
locative rozgrywce rozgrywkach
vocative rozgrywko rozgrywki

Further reading
  • rozgrywka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozgrywka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.